SAMBHOG STORIES PART-2

રિયા ભાભી નો પતિ અને અવિનાશ નો મોટો ભાઈ, મયંક અત્યારે ન્યુયોર્ક ના એક પોશ વિસ્તાર માં આવેલા પોતાના એપાર્ટમેન્ટ ના બેડરૂમ ના બેડ પર એક અઢાર વર્ષ ની વિદેશી કોલગર્લ ના હાથ ને પલંગ જોડે બાંધી પોતાની વિકૃતિઓ સંતોષી રહ્યો હતો... અને અહી રિયા ભાભી...................
અને અહી રિયા ભાભી....પોતાના દિયર ના ઘર માં સુતા સુતા તેની પાસે પોતાનું ચેકપ કરાવવા ના બહાને છૂટ થી અડપલા કરાવી રહ્યા હતા. પોતાના મન માં જીવન ને પોતાની રીતે માણવાનો સંકલ્પ કર્યા પછી પણ આ બધું રિયા ભાભી માટે લાગે છે એટલું સરળ નહોતું કે તે ઝટ લઇ અવિનાશ સાથે પોતાની શારીરિક ઇચ્છાઓ ને પૂરી કરી શકે....
ભાભી ને પોતાના રસીલા, મરૂન લીપસ્ટીક થી લિપ્ત હોઠો ને આવી રીતે કરડતા જોઈ...અવિનાશ નવેસર થી ઉત્તેજિત થઇ ગયો. ભાભી ની આંખો પણ બંધ હતી...એટલે અવિનાશ હવે કોઈ પણ જાત ના ખલેલ વગર ભાભી ના ઉંચા નીચા થઇ રહેલા ગોળાકાર સ્તનો ને જોઈ પોતાના લોડા ની જબરદસ્ત કઠોરતા ને અનુભવી રહ્યો હતો.
અવિનાશે ભાભી ને પૂછ્યું “ ભાભી...બહુ ટાઈટ થઇ ગયો છે?”
રિયાભાભી એ આંખો ખોલી અવિનાશ ના ટ્રેક્સ તરફ નજર નાખી મસ્તીખોર અંદાજ માં પૂછ્યું “શું ટાઈટ થઇ ગયો છે?”
“અરે...આ મશીન નો બેલ્ટ....થોડો ટાઈટ લાગશે..પણ થોડી વાર સહન કરજો..” ચોખવટ કરતા બોલ્યો અવિનાશ. તે સમજી ગયો કે ભાભી નો ઈશારો ક્યાં હતો...
“વાંધો નહી....તારે જેટલો ટાઈટ કરવો હોય તેટલો કર....મને કોઈ વાંધો નથી....બસ કામ બરાબર થવું જોઈએ....” દ્વિઅર્થી વાતો નો દોર ભાભી એ ચાલુ જ રાખ્યો....
અવિનાશ: “અત્યારે તો બીપી નોર્મલ છે...૧૪૦/૮૦...”
રિયાભાભી ના ચહેરા ઉપર ઉદાસી નો ભાવ છવાઈ ગયો...જાણે પોતે નોર્મલ છે એવું સાંભળવા જ નહોતા માંગતા...ઉદાસીન ચહેરે તે બોલ્યા “અચ્છા...!! તો હવે પલ્સ ચેક કર....”
અવિનાશ પણ જાણે આની જ રાહ જોતો હોય તેમ તેના ચહેરા પર સ્મિત આવી ગયું. ભાભી નો ચહેરો પણ આ જોઈ ખીલી ઉઠ્યો. જે કામ માટે ભાભી એ આ બધા નાટક કર્યા હતા તે પળ હવે નજીક આવી રહી હતી.
ખુરશી ને બેડ ની થોડી નજીક લાવી તેણે સ્ટેથોસ્કોપ પોતાના કાને લગાવ્યું અને ભાભી ના ગળા ની થોડી નીચે, સાડી ની ઉપર મૂકી તપાસવા લાગ્યો. ભાભી ની આંખો ખુલ્લી હતી. અવિનાશ ના હાથ ની ધ્રુજારી ભાભી અનુભવી શકતા હતા. અયાર સુધી અવિનાશ ને ભાભી ના સ્તનો નો ઉભાર જ દેખાયો હતો....ચેમ્બર માં જે રીતે બ્લાઉઝ ઉપર ના ખુલ્લા, માખણ જેવા ગોરા-નરમ સ્તનો ના દર્શન થયા હતા તેવા અહી હજી સુધી નહોતા થયા. અવિનાશે ધીરે ધીરે ભાભી ના બંને સ્તનો તપસ્યા...સ્ટેથોસ્કોપ ફરતું ફરતું ભાભી ની કમર અને નાભી સુધી પણ પહોચ્યું.
ભાભી ખુલ્લી આંખે બધું જ જોઈ રહ્યા હતા....એમના શ્વાછોસ્વાસ ની ગતિ પણ તેજ થઇ ગઈ હતી.
સ્તનો ને વધુ ખુલ્લા કરી જોઈ ના શકવાથી નિરાશ થઇ અવિનાશ બોલ્યો “થોડા મોટા શ્વાસ લો ભાભી...પેટ ને અંદર ખેંચો...” ભાભી એ ઊંડો શ્વાસ લીધો કે તરત તેમના બન્ને સ્તન ઉભરી ને ઉંચા થઇ ગયા. ગોળાકાર સ્તનો ની ટોચ જેવી અક્કડ નીપલ ઉપર સ્તેથોસ્કોપ્ દબાવી-ઘસી અવિનાશ હાર્ટબીટ ચેક કરવા લાગ્યો.
ભાભી : “અવિનાશ...બરાબર સંભળાય છે ને? આ સાડી વચ્ચે આવવા ના લીધે બરાબર સંભળાતું ના હોય તો પાલવ હટાવી ને ચેક કર...”
અવિનાશ નો ચહેરો ખીલી ઉઠ્યો. એની પ્રસન્નતા સાફ દેખાઈ રહી હતી. ભાભી એ પણ સામે સ્મિત આપ્યું.
જેવી ભાભી તરફ થી છૂટ મળી કે તરત જ અવિનાશે ભાભી નો પાલવ હટાવી દીધો. સામે જ ભાભી ના ઉરોજ, પીળા બ્લાઉઝ માં આવૃત્ પોતાના પુરા ખુમાર માં ફેલાયેલા હતા. અવિનાશ એકી નજરે જોઈ રહ્યો.....આવા સુંદર સ્તન...બ્લાઉઝ ના ઉપર ના ભાગ પર થી તેનો થોડો ઉભાર બહાર ઝલકતો હતો...અવિનાશ ને પોતાની મંછા સફળ થતી લાગી. સ્ટેથોસ્કોપ ને સ્તનો ની ગોળાઈ ના ચારે તરફ ફેરવી ફેરવી બહુ જ શાંતિ થી મજા લેતા લેતા તપાસવા લાગ્યો.
ભાભી એ પોતાની આંખો ફરી બંધ કરી લીધી. આ જોઈ અવિનાશ ને જાણે વધારા ની સ્વતંત્રતા મળી ગઈ હોય તેવું લાગ્યું. ચેમ્બર માં કર્યું હતું તે રીતે જ તે સ્ટેથોસ્કોપ ને ભાભી ની નીપલ ની ચારે તરફ ઘસવા દબાવવા લાગ્યો. અવિનાશ ને આમ કરતા અનુભવી...ભાભી ના શરીર માં એક ગજબ ની ઝણઝણાટી વ્યાપી ગઈ. તેમણે પોતાની કમર બેડ પર થી સહેજ ઊંચકી લીધી...પોતાનો એક પગ બીજા પગ પર ચડાવી દીધો....સાફ દેખાતું હતું કે તેમનું શરીર અતિશય વાસના થી સળગતું હતું. અંદર ને અંદર ભાભી ની ચૂત કામ-રસ છોડવા લાગી હતી. તે રસ ટીપે-ટીપે ટપકી ને તેમની પેન્ટી ને પલાળવા લાગ્યો હતો.
અવિનાશે આજ સુધી સેંકડો સ્તનો ના દર્શન કર્યા હતા...પણ આજ સુધી તેણે ભાભી જેવી લાંબી નીપલ વાળી કોઈ સ્ત્રી નહોતી જોઈ. આજે બપોરે નેહા ને ચોદતી વખતે જોયેલી તેના સ્તનો ની બનાવટ અવિનાશ ને યાદ આવી ગઈ. અવિનાશ નો લોડો હવે તેની જાંઘો ની કેદ માં થી છૂટવાનો પુર-જોર પ્રયાસ કરી રહ્યો હતો.
ભાભી ની નીપલો ને બરાબર દબાવી-ઘસી લીધા પછી અવિનાશ હવે બે સ્તનો વચ્ચે ની ખાઈ માં સ્ટેથોસ્કોપ ને અંદર ઘુસાડવાનો પ્રયત્ન કરવા લાગ્યો. આમ કરતા કરતા તે ભાભી ના બ્લાઉઝ બહાર નીકળેલા સ્તન ના ઉભાર ને હળવે હાથે મસળતો હતો. ભાભી પણ જાણે આ એહસાસ ને માણતા આંખો બંધ કરી ને ખોવાયેલા હતા.... ત્યાં જ.......અચાનક....
બંગલા નો મેઈન ગેટ ખુલવાનો ચીચોડાટી ભર્યો અવાજ આવ્યો. અવિનાશે સ્તેથોસ્કોપ્ તરત પાછું ખેચી લીધું...ખુરશી પર થી ઉભો થયો...અને બારી ખોલી બહાર જોયું...સામે જ અવની ગેટ ને બંધ કરતા વોચમેન સાથે કઈ વાત કરતા દેખાઈ..
“હું જાઉ છું ભાભી....” કોઈ પણ જાત ની ચોખવટ કર્યા વગર અવિનાશે રૂમ નું બારણું ખોલી પોતાના બેડરૂમ તરફ દોટ મૂકી....ભાભી જો કે કોઈ ચોખવટ વગર સમજી ગયા હતા....એક ભારે નિશ્વાસ નાખી તે રૂમ ની લાઈટ બંધ કરી ને આડા પડ્યા.
આ તરફ અવિનાશે ફટાફટ પોતાનું સ્ટેથોસ્કોપ અને મશીન તેની જગ્યાએ મૂકી દીધો....પછી પોતાના બેડરૂમ ની બહાર આવી બેસીન પાસે બ્રશ પર પેસ્ટ લગાવી બ્રશ કરવા લાગ્યો.
લેચ લોક ખોલી અવની અંદર આવી. ડ્રોઈંગ રૂમ પસાર કરી પેસેજ માં આવી તો અવિનાશ બ્રશ કરતો હતો.
તેની સામે મુસ્કુરાઈ તેણે પૂછ્યું “ભાભી સુઈ ગયા..?”
બ્રશ કરતો હોવાથી....માથું ધુણાવી તેણે હા કહ્યું....
અવની તેને પસાર કરી બેડરૂમ માં ગઈ.
બ્રશ કરી અવિનાશ રિયા ભાભી ના રૂમ તરફ ગયો. લાઈટ બંધ હતી અને દરવાજો પણ. નિરાશ થઇ અવિનાશ પોતાના બેડરૂમ તરફ વળ્યો. કિનારે આવી ડૂબનારા વહાણ ના ખલાસી જેવી મનોસ્થિતિ હતી અવિનાશ ની...

બેડરૂમ માં આવી ધીરે રહી તે બેડ પર આડો પડ્યો. અવની પડખું ફરી સુતી હતી. તેની નાઇટી ના ઉપર ના બટન બીડવાના ભૂલી ગઈ હશે એટલે તેના ડાબી બાજુ નું અડધું સ્તન નાઇટી ની બહાર દેખાતું હતું. અવિનાશ હળવે રહી અવની ની નજીક ગયો અને તેના ગાલ પર એક પ્રેમાળ ચુંબન કર્યું.

અવની એ તરત આંખો ખોલી.

“આવી ગયો તું? સોરી...મારી આંખ લાગી ગઈ હતી..દોડાદોડી કરી થાકી ગઈ આજે તો..”

અવિનાશ ના આંખો માં ઉમટેલી મસ્તી ને પારખી ગઈ અવની. ખુબ જ માદકતા થી આળસ મરડતી તે બેઠી થઇ. તેને ખબર પડી ગઈ કે તેના અર્ધ-ખુલ્લા સ્તનો ને જોઈ તેના પતિ ની આંખો માં લાલસા પ્રગટી હતી. ચહેરા પર એક શૈતાની સ્મિત ફરકી ગયું. પોતાનું શરીર સીધું કરી તેણે અવિનાશ ને પોતાના બાહુપાશ માં લઇ પોતાના સ્તનો માં તેનો ચહેરો દબાવી દીધો.

આ પ્રેમી જોડું....પ્રેમ ની મીઠાશ માં ખોવાઈ ગયું અને...અવિનાશે અવની ના ચહેરા ની પપ્પી લીધી. અવનીએ આંખો બંધ કરી દીધી. આ એક રીતે અવિનાશ ને આગળ વધવા માટે નું આમંત્રણ હતું...અવિનાશ હમેશા અવની ની બંધ આંખો ને જરૂર ચૂમતો. એ એહસાસ અવની ને ખુબ જ ગમતો. એ તો જાણે આની રાહ જોઈ રહી હતી. અવિનાશે બહુ જ નાજુકતા થી અવની ની બંધ આંખો ચૂમી અને પછી તેણે પોતાના હોઠ અવની ના હોઠ ઉપર મુક્યા અને શરુ થયું એક પ્રગાઢ ચુંબન...

અવની પણ અવિનાશ ના હોઠો ને ચૂસવા-ચૂમવા લાગી. અવિનાશ હવે હોઠ પર થી હતી થોડો પાછળ ની તરફ ખસી નીચે નમી અવની નું એક સ્તન નાઇટી માં થી બહાર કાઢી ચૂસવા લાગ્યો. અવનીએ ફરી આંખો બંધ કરી લીધી અને અવિનાશ ના દાંત અને હોઠો ના મંદ પ્રહારો ને પોતાની નીપલ પર અનુભવવા લાગી. જેમ જેમ અવિનાશ તેની નીપલ ચુસતો ગયો તેમ તેમ અવની ની અંતરાત્મા એક ગજબ ના ઉત્થાન નો અનુભવ કરી રહી હતી.

શરીર ની રગેરગ માં રહી રહી ને એક અસહ્ય પણ મીઠા દર્દ નો એહસાસ ગોરમ્ભાયો હતો. અવિનાશે અવની ના સ્તનો ને ચુસવાનું ચાલુ રાખ્યું. અવની ની ચૂત ભીની થઇ ગઈ. આખા દિવસ ના થાક છતાંયે અવિનાશ સાથે ના સમાગમ ની ચાહ તેને હજી સુધી પ્રવૃતિરત રાખતી હતી. એની કામોત્તેજના વધતા વધતા હવે સંતુષ્ટિ ની ગહન ખોજ કરી રહી હતી. એને અવિનાશ પાસે સ્તન ચુસાવવું એટલું બધું ગમતું હતું કે તે તેને રોકવા કે ટોકવા નહોતી માંગતી. કેટલોક સમય આમ જ વીતી ગયો. અવિનાશે ખાસ્સા સમય સુધી અવની ના રસદાર સ્તનો નું દુગ્ધ-પાન કર્યું.

અવની: “એક મીનીટ ઉભો રહે....” કહી તે ઉભી થઇ...અને બેડ ના કિનારે થી નીચે ઉતારી. અવિનાશ સામે ઉભા રહી તેણે પોતાની નાઇટી ની નીચે ની ધાર પકડી ઉંચી કરી અને માથા ઉપર થી સરકાવી નાઇટી કાઢી નાખી. સંપૂર્ણ નગ્નાવસ્થા માં તે સંગેમરમર માં થી કોઈ રાજસ્થાની કારીગરે કંડારેલી મૂર્તિ સમાન લાગતી હતી. અવિનાશ એકીટશે તેને જોતો જ રહ્યો.....

પ્રમાણસર ના સ્તન, કમર પર ક્યાંય ચરબી નું નામોનિશાન નહી....વળાંકદાર કમર જે નીચે નિતંબો ની ગોળાઈ સાથે બે સખીઓ ની જેમ ભેગા થઇ જતા હતા...નિયમિત વેક્સિંગ ની આગ્રહી અવની ના શરીર પર ફક્ત ચૂત પર ના આછા વાળ સિવાય ક્યાંય એક રૂંવાટી નું તણખલું સુધ્ધાં નહોતું. અવિનાશ ની નજર હજી પણ તેના શરીર પર થી હટતી નહોતી....
અવની હવે પલંગ ના દીવાલ પર અડતા ભાગ પર પોતાની પીઠ ટેકવી બેસી ગઈ. પોતાના બંને હથેળીઓ થી તેના સ્તનો ને નીચે થી પંપાળતા તે બોલી “ શું વાત છે..!! આજે તો મને બહુ પ્રેમભરી નજરે જોઈ રહ્યા છો ને કઈ...”

અવિનાશે એક પળ વિચાર્યું અને પછી બોલ્યો “આજે તો કયામત લાગે છે તું અવની....બપોરે પલળી ને આવી ત્યાર થી તને જોઈ રહ્યો હતો....તને જોઈ એવી ઈચ્છા થઇ આવી હતી કે તને ત્યાં ને ત્યાં જ....”

અવિનાશ સરકી ને અવની ની નજીક ગયો અને બેઠેલી અવની ના ખોળા માં માથું મૂકી સુતા સુતા તેના સ્તનો ને નાના બાળક ની જેમ ચૂસવા લાગ્યો. અવની એ વહાલ થી પોતાની આંગળીઓ અવિનાશ ના માથા માં ફેરવવા લાગી. અવની નો આ સ્પર્શ અવિનાશ ને સ્વર્ગીય આનંદ અર્પતો હતો. તે આંખ મીંચી પડી રહ્યો...અવનીએ ધીરે રહી ને અવિનાશ ના ગાલ પર એક હળવું ચુંબન કર્યું ત્યારે તેના ખુલ્લા વાળ ની લહેરાતી ઝુલ્ફો માં અવિનાશ નો ચહેરો ઢંકાઈ ગયો.

અવની ના જે સ્તન ની નીપલ અવિનાશ ચૂસી રહ્યો હતો તેને એક પળ માટે છોડી તે બોલ્યો “યાદ છે અવની..! એ દિવસો....જ્યારે સાંજ ના સમયે આપણે રાજપીપળા ના જંગલો માં ફરવા જતા..!! “

અવની: “વાત જ ના કરીશ, અવિનાશ..બસ એ જ એહસાસ ને ફરી ફરી માણવો છે મારે...”

હોઠ હોઠ ને ચૂમતા રહ્યા....પોતાના કેશ ની ઘટા માં ખોળા માં સુતા અવિનાશ ને છુપાવી... “ક્ષણો ની સદીઓ માં” બંને પ્રેમી-પંખીડાઓ જાણે ખોવાઈ ગયા.................

અવની એ બહુજ ધીમા, હળવા અને મધુર સુરીલા સ્વર માં અવિનાશ ને પૂછ્યું......

“નેહા ને ચોદવા માં મજા આવી?”

અવિનાશ ના તો હોશ ઉડી ગયા....ગભરામણ થઇ ગઈ એને...અવની ને કેવી રીતે ખબર પડી કે તેણે નેહા ને આજે ચોદી હતી..!!! તેની બેચેની અને કપાળ પર બાઝેલા પ્રસ્વેદ બિંદુઓ ને જોઈ અવની હસી પડી અને પોતાનો ચહેરો ઉપર કરી પોતાના વાળ ને ખસેડ્યા અને અવિનાશ ને કહ્યું..

“મારા વહાલા પતિદેવ....મારા ડાબા સ્તન ને તો ચૂસી ચૂસી ખાલી કરી નાખ્યું....હવે જરા જમણી બાજુ વાળા ને પણ ચાન્સ આપો...” આમ કહી અવની એ પોતાનું જમણું સ્તન પોતાના હાથ વડે નિર્દેશિત કરી અવિનાશ ના મુખ સુધી પહોચાડ્યું...જાણે કોઈ બાળક ને ધવડાવતી હોય...
અવિનાશે અવની ના હાવભાવ જોયા....તેના ચહેરા પર શૈતાની સ્મિત રમી રહ્યું હતું... જમણા સ્તન ની ડીંટડી ને પોતાના મુખ માં લઇ ચુસતા ચુસતા અવિનાશ બોલ્યો “તું કઈ રીતે કહી શકે કે મે નેહા ને આજે ચોદી જ છે?? નેહા એ કહ્યું તને?”

અવની ખડખડાટ હસી પડી.... “પકડાઈ ગયો ને...!! હું જાણતી જ હતી...તું મારા થી છુપાવી નહી શકે....ઉમ્મ્મ્મ....તું છેજ એટલો સીધો ને...ચાહે તોય છુપાવી ના શકે...અને તું ના કહે તો પણ તારા હાવભાવ થી હું પારખી જાઉ...તારી આ જ અદા ની તો આશિક છું હું મારા વહાલા પતિદેવ..!! દરેક પત્ની પોતાના પતિ ને બરાબર જાણતી હોય છે....કહે છે ને...કે પત્ની નું નાક કુતરાઓ કરતા પણ તેજ હોય છે...જબરદસ્ત સુંઘવાની ક્ષમતા હોય છે અમારી...બપોરે ક્લીનીક પર આવી ત્યારે તારી અને નેહા ની આંખો માં સાફ સાફ વંચાતું હતું કે તમે બંનેવે મળી ને ચોરી કરી છે...!! અને અમે અચાનક આવી ગયા એમાં તમે બંને જાણે રંગેહાથ ઝડપાઈ ગયા....!! મારી શંકા ને માન્યતા ત્યારે મળી જ્યારે મે અંદર જઈ ચેકપ ટેબલ જોયું...ટેબલ ની ચાદર આખી ચોળાઈ ગઈ હતી...જાણે કોઈ એ એના પર કુશ્તી લડી હોય...હવે પ્લીઝ ડાર્લિંગ....મને ડીટેઈલ માં કહે ને....કેવી રીતે ચોદી નેહા ને..! હા એક વાત કહી દઉં...તારી પસંદ ની દાદ દેવી પડશે...જબરદસ્ત માલ છે નેહા..!! અને વ્યક્તિ તરીકે પણ બહુ સારી છે....મે તો એને ઘરે આવવાનું આમંત્રણ પણ આપી દીધું છે...દોસ્તી થઇ ગઈ છે અમારી... હવે બોલ ને....!!! મારા તારા મોઢે બધું જ સાંભળવું છે....!!!”

અવિનાશ આશ્ચર્ય માં ગરકાવ થઇ ગયો..જો કે તેનો ડર હવે નીકળી ગયો હતો...એ સમજી ગયો કે આ સ્ત્રીઓ બહુ પહોચેલી માયાઓ હોય છે... ખાસ કરી ને પત્નીઓ...એમની સામે કોઈ વાત છુપી ના રહી શકે....અને એમાંય અવની તો વળી જુદી જ માટી ની બનેલી હતી...પહેલા તો એને પતિ ની બેવફાઈ અને બીજી સ્ત્રીઓ સાથે કરેલી મજા ની વાતો સાંભળી સાંભળી ચોદાવવા માં મજા આવતી હતી...અને આવું કરવા માટે તે પોતાને ઉત્તેજિત પણ કરતી રહેતી..અને સાથે તે પણ ધ્યાન રાખતી કે તેનો પતિ આ બધી જ વાતો તેને કહે... છુપાવે નહી....ઉત્તર વગર ના ઉખાણા જેવી હતી અવની...તેની ઉત્સુકતા જોઈ એવું લાગતું હતું કે તેને નેહા ને ચોદવાની વાત સાંભળવા માં એટલી મજા આવતી હતી જેટલી અવિનાશ ને નેહા ને ચોદતા વખતે પણ ના આવી હોય..! અવની અત્યાધિક આતુર હતી સવાર નો કિસ્સો સાંભળવા માં...તેના ચહેરા ની ચમક, તેની સાંભળવાની લાલસા અને જીજ્ઞાસા દર્શાવતી હતી.

અવિનાશે વિસ્તાર પૂર્વક....નેહા ને ચોદવાની ક્ષણેક્ષણ વર્ણવી...
એ દરમિયાન અવનીએ અવિનાશ ના બધા જ વસ્ત્રો ઉતરાવી નાખ્યા. બંને નગ્ન શરીરો અંદરોઅંદર મળેલા હતા અને એક બીજા ને આગોશ માં....એક બીજા ના શરીર ની ગરમી ને માણતા...સીસકારા નાખતા...અવનીએ પોતાના પતિ નો લોડો પોતાની ચૂત માં ઘુસાડી તેની ઉપર સવાર થઇ ગઈ...

અવની: “અવિનાશ...આવી જ રીતે બીજી વાર મોકો મળે તો નેહા ને તારી ઉપર ચડાવજે...આહ્હ...” કહી અવનીએ પોતાના કુલ્હા અવિનાશ ના કડક ડંડા ની ઉપર જોર જોર થી હલાવવા ના શરુ કર્યા...તેના મુખ માં થી હળવા સીસકારા અને ઉન્હ્કારા નીકળતા હતા...અવિનાશ ને અવની ના હલનચલન થી નાચતા અને ઉપર નીચે થતા સ્તનો ને જોઈ...પોતાની પત્ની ના મોઢે નેહા ને ચોદવાની વાતો સાંભળી...અંદર ને અંદર....બહુ મજા આવી રહી હતી...

અવિનાશ ના વૃષણો માં હજી વીર્ય નો ભરાવો થઇ જ રહ્યો હતો...કલાક પહેલા રિયા ભાભી નું બીપી ચેક કરતી વખતે તેનું વીર્ય-વિસર્જન એક વાર તો થઇ ગયું હતું......

પોતાના પતિ ને આમ ચોદતા ચોદતા....અવની ઉત્તેજના ના ચરમ-આવેશ માં પહોચી રહી હતી...

અવિનાશ પર કુદતા કુદતા તેના નિતંબો ની થપાટ અવિનાશ ની જાંઘો પર પડવાના અવાજો આખા રૂમ માં ગુંજી રહ્યા હતા. જોર થી શ્વાસ લઇ ભારેખમ અવાજે બોલી અવની.. “અવિનાશ...!! બોલ ને...આવી રીતે ચોદીશ ને નેહા ને...બરાબર ની ચોદ્જે...ઘસી ઘસી ને...આહ્હ....ઉઈઈ માં....હાય...ઉહ્હ્હ...બહુ જ મજા આવે છે....!!”

અવની સળંગ બે વાર સ્ખલિત થઇ ચુકી હતી...અને હવે ત્રીજી વાર ની તૈયારી માં હતી. અવિનાશે પોતાના બંને હાથ વડે તેના સ્તનો ને પકડી રાખ્યા હતા...વારે વારે તે સ્તનો ને મસળતો અને નીપલો ને આંગળી ની ચપટી માં ભરી દબાવતો...તે પોતાની કમર ઊંચકી ઊંચકી ને અવની ના પ્રહારો ની તીવ્રતા વધારવામાં મદદ પણ કરતો...ઉત્તેજના ની ચરમ-સીમા ની નજીક પહોચતા તે બોલ્યો.. “હા...આમ જ ....આમ જ...ચોદીશ અને ચોદાવીશ નેહા પાસે....પણ અવની...તારા જેવી આગ તેના માં નથી...આહહ્હ....અવની....આઆઆહ્હહ્હ....” બંને એક સાથે સ્ખલિત થયા...

અવની અવિનાશ ના શરીર ઉપર જ ઢગલો થઇ પડી....અવિનાશ ને ચૂમી ને બોલી “મને ખબર હતી...તું મારી ચૂત ના ભડકા થી બચી નહી શકે. હું ઈચ્છું ત્યારે તને ઉત્તેજિત કરી શકું છું....એટલે જ તો તને આઝાદી આપવા માં મને બિલકુલ ખચકાટ નહોતો થયો..જેને મરજી પડે તેને ચોદ તું...પણ મને પણ આમ જ ચોદ્તો રહેજે...ઉમ્મ્મ્મ....”

“મજા આવી ગઈ આજે તો...” બંને લગભગ સાથે જ બોલ્યા...અને હસી પડ્યા.....
આછા ક્રીમ કલર ના ઝીણા પડદા માં થી આવતો તડકો સવાર ની આલબેલ પોકારતો હતો. માર્બલ ફલોરીંગ પર પડી ચમકી ને પરાવર્તિત થતો તડકો ધીરે ધીરે રિયાભાભી ને જાણે જગાડી રહ્યો હતો. ખજુરાહો ના કોઈ શિલ્પ સમાન ભાસતું તેમનું શરીર...પોતાના પૂર્ણ ખુમાર માં પલંગ પર આડું પથરાયેલું હતું. ઘુટણ થી થોડી ઉપર ચડેલી ગયેલા પેટીકોટ અને સાડી....પાલવ વિખરાયેલો...બ્લાઉઝ માં અડધા કેદ અને અડધા આઝાદ સ્તનો....ઝુલ્ફો ની ઘટા આખા રૂપાળા ચહેરા પર પથરાયેલી...અને પર્વતો વચ્ચે થી પસાર થતી નદી જેવા તેમના કમર ના વળાંકો....આહ...શું માદક દ્રશ્ય હતું...પુરુષો માં ઉન્માદ અને સ્ત્રીઓ માં ઈર્ષા જગાવે તેવું....

પ્રકાશ ની તીવ્રતા માં વધારો થતા...ધીરે ધીરે આંખો પટપટાવી ને રિયા ભાભી એ આંખો ખોલી..પણ તડકા થી અંજાઈ ને તરત પાછી બંધ કરી દીધી. બંધ આંખે જ તે પોતાના પલંગ પર બેઠા થઇ ગયા...આંખો ચોળી ને મદહોશી ભરી આળસ મરડી....તે ઉભા થયા...અને બાથરૂમ માં નિત્યકર્મ પતાવવા ગયા.

બ્રશ કરતા કરતા તે ગઈ કાલ રાત ની ઘટના ને વાગોળવા લાગ્યા. થોડું વિચિત્ર અને અડવી લાગણી થઇ કાલ માટે...વળી પાછી કૈક ખોટું કર્યા ની લાગણી જાગૃત થવા લાગી...તેને ખરેખર તો પોતાની જાત માટે આશ્ચર્ય થતું હતું....કે હમેશા આવું વિચારવા છતાંયે...જ્યારે સામીપ્ય ની ક્ષણ આવે છે ત્યારે મગજ વિચારવા નું બંધ કરી તમામ બંધનો ને ફગાવી દે છે.

એક નિશ્વાસ નાખી ને તેમણે નાહવાની તૈયારી કરી. સાડી, બ્લાઉઝ, પેટીકોટ, બ્રા અને પેન્ટી....બધું જ એક મીનીટ ની અંદર બાજુ માં ઢગલો થઇ પડ્યા હતા. આદમકદ ના અરીસા સામે રિયાભાભી સંપૂર્ણ નગ્નાવસ્થા પોતાના આકર્ષક શરીર ને નિહાળી રહ્યા. પોતાના સ્તનો ઉપર થી ફરતો હાથ..પેટ ઉપર થી કમર ઉપર થઇ નિતંબો પર જઈ અટક્યો....આવું કોમળ, સુંદર અને માદક શરીર...કોઈ પણ પુરુષ ને શરણે આવવા મજબુર કરી દે તેવું તેનું રૂપ...જેની પાસે તેને ભોગવવાનો કાયદેસર હક હતો...તેને કેમ સહેજ પણ ગમતું નહી હોય...!!!

અનાયાસે જ મયંક નો વિચાર આવી જતા તેના મોઢા માં કડવાશ આવી ગઈ. દિવસ ની શરૂઆત તેના વિચાર થી કરવાની કોઈ જ ઈચ્છા નહોતી ભાભી ને. વિચારો ખંખેરી ને તે બાજુ માં પડેલા પાસા આકાર ના બાથીંગ ટેબલ પર જઈ બેઠા. હેન્ડ-હેલ્ડ શાવર ને ચાલુ કરી શરીર ને ચારે બાજુ થી પલાળવા લાગ્યા..

“અવિનાશ સાથે થયું તેમાં કઈ જ ખોટું નહોતું...” તે સ્વગતે બોલ્યા... “એક સ્ત્રી તરીકે ની મારી શારીરિક જરૂરીયાતો, જો મારો પતિ સક્ષમ હોવા છતાં પૂર્ણ કરવા ના ઈચ્છતો હોય તો મારે પણ કોઈ બંધન માં રહેવાની શી જરૂર....”

પોતાની જાત સામે જેમ કેસ લડી જીતી ગઈ હોય તેવી આનંદ ની લાગણી થઇ ભાભી ને... હવે તેમનું મગજ અવિનાશ ને પામવા માટે ની તરકીબ વિચારવા લાગ્યું. અવની આસપાસ હોય ત્યારે નાના-મોટા અડપલા થી વિશેષ કઈ થઇ શકે તેમ નહોતું....કે પછી અવિનાશ માં એટલી હિંમત નહોતી...ક્લીનીક માં પણ અવની હોય અને ઘરે પણ....
“અવિનાશ સાથે થયું તેમાં કઈ જ ખોટું નહોતું...” તે સ્વગતે બોલ્યા... “એક સ્ત્રી તરીકે ની મારી શારીરિક જરૂરીયાતો, જો મારો પતિ સક્ષમ હોવા છતાં પૂર્ણ કરવા ના ઈચ્છતો હોય તો મારે પણ કોઈ બંધન માં રહેવાની શી જરૂર....”

પોતાની જાત સામે જેમ કેસ લડી જીતી ગઈ હોય તેવી આનંદ ની લાગણી થઇ ભાભી ને... હવે તેમનું મગજ અવિનાશ ને પામવા માટે ની તરકીબ વિચારવા લાગ્યું. અવની આસપાસ હોય ત્યારે નાના-મોટા અડપલા થી વિશેષ કઈ થઇ શકે તેમ નહોતું....કે પછી અવિનાશ માં એટલી હિંમત નહોતી...ક્લીનીક માં પણ અવની હોય અને ઘરે પણ....

વિચારો માં ને વિચારો માં તેમણે નાહી લીધું. બહાર રૂમ માં આવી તેમણે પોતાની ગમતી મોરપીચ્છ કલર ની સાડી અને લાલ કલર ની લેસી બ્રા ઉપર ડીઝાઈનર બ્લાઉઝ પહેર્યા.

બહાર નીકળી તે કિચન તરફ ગઈ....ત્યાં થી અવિનાશ-અવની ની વાતો નો અવાજ આવી રહ્યો હતો. ટેબલ પાસે આવી તેણે બન્ને ને “ગુડ મોર્નિંગ...” કહ્યું અને પછી અવિનાશ ની બાજુ ની ખુરશી પર બેસી ગયા.

“અરે ભાભી...ઉઠી ગયા તમે...? સુઈ રહેવું હતું ને..!!” અવની બોલી

“હા ભાભી....તમે અહી ફ્રેશ થવા આવ્યા છો તો પછી રીલેક્સ કરો...” અવિનાશે ભાભી તરફ માથા થી કમર સુધી નજર નાખી જોયું... એક તો કમનીય કાયા અને ઉપર થી કમાલ ની ડ્રેસિંગ સેન્સ... વાહ.!!

સફરજન અને કીવી ફ્રુટ ની ઝીણી કતરીઓ અને કોર્ન-ફ્લેક્સ મિક્સ કરેલા બાઉલ માં જાર માં થી દૂધ રેડતા રેડતા ભાભી મુસ્કુરાવા લાગ્યા.

“અરે..હું તો રોજ કરતા મોડી જ ઉઠી છું...આ ટાઈમે તો હું વોક લઇ, તૈયાર થઇ કોલેજે પહોચી ચુકી હોઉં છું....અને અહી બીજું શું કામ છે....આરામ જ છે ને..”

“ભાભી...મારે અને અવિનાશે આજે એક ખાસ કામ થી વડોદરા જવું પડશે....પાછા આવતા સાંજ પડી જશે...” સેન્ડવીચ નો એક ટુકડો મોઢા માં મુકતા બોલી અવની...

“હા ભાભી...હોસ્પિટલ નું પાછળ નું બિલ્ડીંગ બનાવી રહ્યા છે....કંસ્ટ્રક્શન તો ચાલુ થઇ ગયું છે...અને પ્લાનીંગ કરતા બજેટ વધી જાય તેમ છે....સો વી આર ગોઈંગ તો ગેટ અ લોન ફ્રમ બેંક”

“ઓઓઓહ્હ...વેલ...તો પછી તમે મયંક ને કેમ વાત નથી કરતા...આઈ એમ સ્યોર હી કેન હેલ્પ..”

“વેલ....ભાભી હું મારી જાતે જ આ બધું કરવા ઈચ્છું છું...તમને તો ખબર છે...મે ક્યારેય ડેડ પાસે પણ હાથ નહોતો ફેલાવ્યો...અને આ કોઈ મોટી વાત નથી...બેંક માંથી આસાની થી લોન મળી જશે...”

“અવિનાશ સાચું કહે છે ભાભી....આજે બેંક મેનેજર સાથે મીટીંગ છે...પ્રોજેક્ટ રીપોર્ટ...કેશ ફ્લો ડોક્યુમેન્ટ્સ અને બીજા કાગળ લઇ પહેલા સી.એ. પાસે અને પછી તેની જોડે બેંક મેનેજર ને મળવા જવાનું છે. સાંજ તો પડી જ જશે આવતા આવતા.... તમે એકલા રહેશો કે પછી......”અવની વાત કહેતા કહેતા અટકી ગઈ...

“તમે ચાહો તો અમારી જોડે આવો નહી તો પછી કાર લઇ ને કયાંક ફરી આવો...”

“ના ના...તમે બંને જઈ આવો....હું અહી જ રીલેક્સ કરીશ...કંટાળો આવશે તો ભરુચ આંટો મારી આવીશ..”

“એઝ યુ વીશ....સાંજે વહેલા આવી જઈએ તો વી વિલ હેવ ડીનર ટુગેધર નહી તો પછી તમે જમી લેજો...” અવની

“ઓકે અવની...મારી ચિંતા ના કરીશ...”

અવની-અવિનાશ ઉભા થયા...અને ઝડપ થી પોતાની બેગ લઇ ઘર ની બહાર નીકળી ગયા. કાર ની ઘરઘરાટી દૂર જતી સંભળાઈ અને પછી ગેટ બંધ થવાનો અવાજ આવ્યો.
ફરી એકલતા ઘેરી વળી રિયા ભાભી ને...

તે પોતાના રૂમ માં ગયા અને ટીવી ચાલુ કરી ને જોવા બેઠા પણ રસ ના પડ્યો. ઉભા થઇ વળી તે બહાર ગાર્ડન માં આવ્યા અને ગેટ ની જમણી બાજુ ના ગેરેજ માં અવની ની કાર વોશ થઇ રહી હતી...અવિનાશ અને અવની પાસે અલગ અલગ કાર હતી. કાર પર પાણી નો જેટ-સ્પ્રે મારી સાફ કરતી વ્યક્તિ રિયા-ભાભી ને જાણીતી લાગી. તેમણે નજીક જઈ જોયું. અરે આ તો રઘુ હતો...!!!

દસ વર્ષ પહેલા રઘુ મયંક ની કાર નો ડ્રાયવર હતો. ચાળીસેક ની આસ પાસ ની ઉમર છતાં કાઠું કોઈ પણ જવાન ને શરમાવે તેવું મજબુત હતું. ઉમર કરતા નાનો લાગતો હતો રઘુ અને એટલે જ તેને સૌ તુંકારે બોલાવતા.....રિયા પણ...

આંખ ના પલકારા માં રિયા સમક્ષ એક દાયકા પહેલા ની એ ઘટના ચિત્રપટ ની જેમ દોડી ગઈ. મયંક સાથે એક પાર્ટી માં ગઈ હતી એ. એક ડોક્ટર ની ફેરવેલ પાર્ટી હતી...શરાબ ના દોર પર દોર ચાલી રહ્યા હતા....અને રિયા પણ પોતાનો ગ્લાસ ભરી બેઠી હતી...ઈર્ષા થી સળગતી....ડોક્ટરો ની પત્નીઓ વચ્ચે કનૈયા ની જેમ ઘેરાયેલા મયંક ખુબ જ આનંદ માં જોઈ તે બળી ઉઠી હતી....થોડી વાર પછી તો સંગીત ના તાલે મયંક એક વયસ્ક મહિલા તબીબ ની કમર માં હાથ નાખી ડાંસ કરવા લાગ્યો. પેલી એ પોતાનું માથું મયંક ના ખભા પર ઢાળી દીધું હતું અને બીજા હાથે તે ક્યારેક અછડતો મયંક ના લન્ડ ને પેન્ટ ઉપર થી જ સ્પર્શ કરી લેતી હતી. એક પછી એક ૫ ગ્લાસ શરાબ ના ગટગટાવી ચુકી હતી. નશો અને આવેશ હવે તેની પરાકાષ્ઠા એ પહોચતા તે મયંક ને બધા ની વચ્ચે એક તમાચો મારવાની તીવ્ર ઈચ્છા થી તે ઉભી થઇ...અને ત્યાં જ ફસડાઈ પડી....તે બેભાન નહોતી થઇ પણ ઉભા થઇ શકવાની સ્થિતિ માં નહોતી...

બધા જ દોડી આવ્યા ત્યાં અને ક્ષોભ અનુભવતા મયંકે તેને ઉભી કરી...અને પોતાના ડ્રાઈવર રઘુ ની મદદ થી ગાડી માં સુવડાવી તેને ઘરે પહોચાડવા કહ્યું. મુરખ પત્ની માટે થઇ પોતાની પાર્ટી બગાડવા નહોતો માંગતો મયંક. ઉલટા નું રિયા ના જતા રહેવા થી હળવાશ અનુભવી રહ્યો હતો.

આ બાજુ રિયા કાર ની પાછલી સીટ ઉપર સુતા સુતા દારુ ના નશા માં ધૂત મયંક ને ગાળો ભાંડી રહી હતી....અને રઘુ એક્સીલરેટર પર પગ દબાવી બને તેટલા જલ્દી રિયા ને ઘર પહોચાડી દેવા માંગતો હતો.

ઘર ના મેઈન ડોર પાસે ગાડી રીવર્સ માં પાર્ક કરી રઘુ એ પહેલા તો બારણું ખોલ્યું અને પછી કાર માં થી રિયા ને ઉતારી અંદર લઇ ગયો.... રિયા નો બબડાટ હજી પણ ચાલુ જ હતો...

“સમજે છે...શું....ત્..ત..તેના મન માં સાલો....મમારી સામે જ બીજા બૈરાઓ જોડે......અહી ઘર ના ચોપડા...કોરા પડ્યા છે...અને એ હરામી બહાર હિસાબો લખવા જાય છે...સાલો ચુ.....”

“મેડમ તમે પ્લીઝ અંદર ચાલો...ને સુઈ જાવ....”

રઘુ ના ખભા પર લટકતા લટકતા તે બેડરૂમ સુધી ચાલવા લાગી....તેનું એક સ્તન સતત રઘુ ના હાથ જોડે ઘસાતું હતું...તેના સાડી નો પાલવ જમીન પર ઘસડાઈ ને આવતો હતો અને સાડી તો બસ ઉતારવાની જ તૈયારી હતી...રિયા ના બગલ માં થી આવતી પરસેવા-મિશ્રિત પરફ્યુમ ની માદક ખુશ્બુ અને તેમના સ્તનો નો સ્પર્શ....રઘુ થી તો રહેવાતું નહોતું છતાંયે એક નોકર તરીકે ની પોતાની મર્યાદાઓ સમજી તેણે પોતાની જાત ને રોકી...
બેડરૂમ ની અંદર જઈ રિયા ભાભી ને સુવડાવી તેમના પગ માં થી સેન્ડલ કાઢ્યા. સેન્ડલ કાઢતી વખતે તેમના ઘુટણ સુધી સાડી ઉપર ચડી ગઈ....તેમના ગોરી ગોરી પીંડીઓ અને અંદર થી થોડોક જાંઘ નો પ્રદેશ દેખાતા રઘુ ના પરસેવા છૂટી ગયા.

અચાનક શું થયું તે રિયા બેઠી થઇ અને રઘુ ને બાથ ભરી લીધી...

“આ શું કરો છો મેડમ....” રઘુ બઘવાઇ ગયો...

“એ કરી શકે છે તો હું કેમ નહી....હું અહી તરસી રહી છું ત્યારે તે બીજી રાંડો ની કમર માં હાથ નાખી ઝ્લતો હશે....આવ રઘુ...મારી આગ આજે તું બુઝાવી દે...”

“મેડમ...છોડો મને...હું તો નોકર માણસ છું....શેઠ ને ખબર પડશે તો મારી નાખશે મને”

“તારા શેઠ ની તો હમણાં કહું એ....પાર્ટી માં એ શું કરે છે એ તો ખબર જ હશે ને તને..” શરાબ નો નશો હવે રિયા ના માથે ચડી બોલી રહ્યો હતો...

“આવી જા રઘુ....અને બુઝાવી દે મારી આગ.....” રિયા ભારે અવાજે ઘુરકિયા કરી રહી હતી...

આમ કહી તેણે બ્લાઉઝ ના બટનો ખોલી અને બ્રા પણ કાઢી નાખી. સાડી તો ક્યારની કાઢી ચુકી હતી તે....પેટીકોટ કાઢવાનો એક બે વાર પ્રયત્ન કર્યો પણ નશા માં હોવા ના કારણે નાડું ખોલી ના શકી..

“ખોલ આ...” રઘુ ને હુકમ કરતા કહ્યું...

“ના મેડમ ના....મારા થી આવું ના થાય...” રઘુ કરગરતો બોલ્યો

આગળ વધુ જીભાજોડી કર્યા વગર તેણે રઘુ ને બળજબરી થી પોતાની ઉપર ખેચી લીધો અને પોતાના ખુલ્લા સ્તન જોડે રઘુ નું શરીર ઘસવા લાગી. આવેશ માં આવી તેણે રઘુ નું શર્ટ ફાડી નાખ્યું અને રઘુ ના ખભા પર અને ગળા પર બચકા ભરવા લાગી.

આવા સુંદર શરીર ના સ્પર્શ પછી પણ ચલિત ના થાય તેવો કોઈ સંત નહોતો રઘુ. તે પણ હવે આસ્તે આસ્તે રિયા ના ખેલ માં સાથ પુરાવા માંડ્યો. રિયા ની ચૂત ના દર્શન કરવા માટે તેણે પેટીકોટ નું નાડું ખોલવાનો પ્રયત્ન કર્યો પણ રિયા એ પહેલા બહુ જ જોર થી ખેચ્યા હોવાના કારણે નાડું ગંઠાઈ ગયું હતું. બેસી ને ગાંઠ ઉકેલવા જેટલી ધીરજ બંને માંથી કોઈ ના માં નહોતી. એટલે રઘુ એ પેટીકોટ ને કમર સુધી ઊંચું લઇ લીધું અને પેન્ટી સરકાવી ને કાઢી લીધી. તે પાગલ બની તેના અંગેઅંગ ને ચૂમવા લાગ્યો. ધીરે થી રિયા ની જાંઘો પહોળી કરી ને તેને નજર નાખી તો તેને જાણે સ્વર્ગ નો દરવાજો દેખાઈ ગયો. કાળા વાળ ની વચ્ચે ગુલાબી ચૂત ના તરસ્યા હોઠ જાણે તેને આમંત્રણ આપી રહ્યા હતા.

રિયા ની ચૂત હવે રસ ની ધાર કરવા લાગી હતી. ચૂત ના વાળ હવે સંપૂર્ણ પલળી ગયા હતા. વાસના ની આગ માં તરફડતા ગાંડ ઉછાળી ઉછાળી ને રઘુ પાસે ચૂત ચટાવતી હતી. રઘુ નો આખો ચહેરો રિયા ના ચૂત રસ વડે ખરડાઈ ચુક્યો હતો. રઘુ હવે ઉભો થયો. રિયા ના પગ ઘુટણ થી વાળી તે બે પગ વચ્ચે ગોઠવાયો. રિયા ની ચૂત પહોળી થઇ બહાર આવી અને મોઢું ફાડી લોડો ની રાહ જોતી ઉભી રહી. રઘુ એ લેંઘા માં થી તેના લોખંડી લન્ડ નું ટોપકું બહાર કાઢ્યું અને રિયા ની ખુલ્લી ચૂત ના મુખ પર મુક્યું અને એક ઝાટકે અંદર નાખી દીધું.

શરાબ હવે તેનો અસર દેખાડી રહી હતી. રઘુ ધનાધન ધક્કા મારી રહ્યો હતો એ દરમિયાન તેને ધ્યાન પણ ના રહ્યું કે રિયા ક્યારે ઊંઘ માં સરકી ગઈ. રઘુએ એક ચિત્કાર સાથે રિયા ની ચૂત માં વીર્ય સ્ખલન કર્યું અને ઊંઘતી રિયા ઉપર ચાદર ઓઢાડી તે બહાર આવ્યો.

પાસે ના ટેબલ પર કાર ની ચાવી મૂકી અને ઘર નો મુખ્ય દરવાજો બંધ કરી જતો રહ્યો....કાયમ માટે..!!

એ પછી રઘુ ક્યારેય ના દેખાયો....

“કેમ છો મેડમ?”

રિયા જાણે સ્વપ્ના માં થી બહાર આવી હોય તેમ પોતાનું માથું ધુણાવી ભાન માં આવી..રઘુ ને જોઈ પ્રથમ તો તેની સામે અંખ મિલાવવા ની હિંમત ના થઇ...પણ પછી તેને રઘુ ના રૂપ માં પોતાની આઝાદ જીંદગી નો વધુ એક રસ્તો દેખાયો અને તે મુસ્કુરાઈ ઉઠી..

“અરે રઘુ તું....”

“હા મેડમ...૭ વર્ષ થી દુબઈ માં નોકરી કરતો હતો....પછી પાછો આવ્યો...અને અહી લાગી ગયો. અવિનાશ સાહેબ ને તો પહેલે થી ઓળખતો જ હતો એટલે...”

રઘુ એ સિફત થી પાછલી ઘટનાઓ નો ઉલ્લેખ કરવાનું ટાળ્યું અને રિયા ને પણ તેમ કરવું જ ઠીક લાગ્યું. ધીરે ધીરે રિયા મન માં ચોકઠાં ગોઠવવા લાગી હતી. રઘુ નો ઉપયોગ કરવો અવિનાશ ની સરખામણીએ વધુ સરળ હતું. ઓચિંતા નો રઘુ તેને અવિનાશ ના વિકલ્પ તરીકે બહુ આકર્ષક લાગવા લાગ્યો. તેણે ધીરે ધીરે પોતાના પ્યાદા ગોઠવવા માંડ્યા.

“આવ રઘુ....ગાર્ડન માં બેસી ને વાતો કરીએ....” રિયા ભાભી ગાર્ડન તરફ ચાલવા લાગ્યા.

રઘુ એ જોયું તો ઘરે કોઈ નહોતું અને વોચમેન પણ બીડી લેવા બહાર ગયો હતો એટલે નિસંકોચ તે રિયાભાભી ની પાછળ પાછળ ગયો.

“તું તો પછી દેખાયો જ નહી ને....” હિચકા ઉપર ઝૂલતા રિયા ભાભી એ લોન માં નીચે બેઠેલા રઘુ ને પૂછ્યું...
આટલી જલ્દી આ વાત નીકળશે એવી આશા નહોતી રઘુ ને....તે નીચું જોઈ ગયો...

“અરે બોલ ને....મોઢા માં મગ ભર્યા છે કે શું...” થોડા ગુસ્સા સાથે બોલી રિયાભાભી...તે જાણતા હતા કે રઘુ ને ખોલવો જરૂરી હતો...અને તે એમ તો જલ્દી થી નહી ખુલે...એના માટે થોડો ગુસ્સો કરવો પણ જરૂરી હતું....

“જી.....મેડમ...!!” રઘુ હજી વાત કરવાની હિંમત ભેગી નહોતો કરી શક્યો....

“એ દિવસ પછી....હું મારા ગામ જતો રહ્યો...૨ મહિના ખેતી કરી...પછી મારો એક મિત્ર જે દુબઈ નોકરી કરતો હતો...તેનો કોન્ટેક્ટ થતા હું ત્યાં નોકરીએ લાગ્યો...૭ વર્ષ નોકરી કરી પછી દેશ પાછો આવ્યો...મયંક શેઠ તો અમેરિકા જતા રહ્યા એવી ખબર પડી એટલે પછી અવિનાશ શેઠ પાસે કામ માગવા આવ્યો...અને અહી લાગી ગયો”

“હમ્મ્મ્મ......” રીયાભાભી ફક્ત એટલું જ બોલ્યા...પછી થોડું વિચારી ને ફરી બોલવાનું શરુ કર્યું

“પેલી રાત પછી....તું બીજી સવારે મળવા પણ ના રોકાયો..??”

“મને ડર હતો કયાંક તમે શેઠ ને કહી દો તો એ તો મને મારી મારી ને પોલીસ માં સોંપી દે...”

“પણ તે એવું કેવી રીતે ધારી લીધું કે હું શેઠ ને કહી જ દઈશ ?”

હવે ચોંકવાનો વારો રઘુ નો હતો. એને તો એમ જ હતું કે ભૂલેચુકેય મેડમ એ રાત ની વાત નહી કાઢે..પણ આમને તો શરૂઆત જ ત્યાં થી કરી...“જે થયું હતું તે મારી સંમતિ થી જ થયું હતું ને...પછી તારે ડરવાની શી જરૂર હતી....?”

પોતાના કાન પર વિશ્વાસ નહોતો થતો રઘુ ને.... “શરમાવવા ના બદલે આ તો પોતાની મરજી થી થયું હતું તેવો એકરાર પણ કરે છે....ગજબ છે મેડમ તો...પણ આ બધું મને અત્યારે યાદ કરાવવા પાછળ શું આશય હશે..? કયાંક મેડમ ને ફરી મારી જોડે.............”

રિયા ભાભી હવે હિચકા પર થી ઉતરી નીચે લોન પર બેઠી અને રઘુ ની જાંઘો પર હાથ ઘસવા લાગી...

“સાચું કહેજે રઘુ....એ દિવસે તને મજા નહોતી આવી?” રીયાભાભી એ હવે અંતિમ દાવ ખેલ્યો

“..............................................” રઘુ મૌન જ રહ્યો...

તેનો ખભો પકડી રિયા ભાભી એ હલબલાવ્યો....

“બોલતો કેમ નથી.....શું એ રાતે મે તારી પર બળજબરી કરી હતી...? મારી ઉપર ચડવા માં તને કોઈ મજા નહોતી આવી....?” રિયા ભાભી નો અવાજ ઉંચો ગયો..

“હા...હા.....મજા તો આવી હતી...પણ માલિક-નોકર નો ભેદ થોડો ભુલાય....અને તમે નશા માં હતા એ રાતે...” આખરે ખામોશી તોડી રઘુ એ...

“નશા માં હતી પણ ભાન નહોતી ભૂલી રઘુ....અને હા તને કહી દઉં....એ રાતે જે કઈ પણ થયું તે મારી સંપૂર્ણ સહમતી થી થયું હતું....તે કોઈ બળાત્કાર નહોતો કર્યો કે નહોતી હું એટલી નશા માં કે પ્રતિકાર ના કરી શકું...એક એક ક્ષણ માણી હતી મેં એ રાત ની....”

વાત કરતા કરતા રિયાભાભી નો હાથ રઘુ ની જાંઘો પર ફરવા લાગ્યો. ધ્રુજી ઉઠ્યો રઘુ. જે સ્ત્રી ની સાથે ના સંભોગ ની યાદ તેને આનંદ કરતા વધારે, ડર ની યાદ અપાવતી હતી તે જ સ્ત્રી આજે ફરી તેની સાથે સંસર્ગ કરવા તત્પર બેઠી હતી. પણ આખરે તો એ પુરુષ હતો....આટલી સુંદર સ્ત્રી તેને આડકતરી રીતે ફોસલાવી રહી હોય અને પોતે ભાવ ખાધા કરે તેવો મુરખ નહોતો તે...!!

રિયાભાભી ની સામે જોઈ તે હસ્યો.

“મેડમ...તમે આ કહ્યું પછી મારો દિલ પર થી બોજ ઉતરી ગયો...આટલા વર્ષો માં હું તો એમ જ માનતો હતો કે એ રાત ના ભૂલ થી મેં તમારી મજબુરી નો લાભ ઉઠાવ્યો....સવારે તમે ભાન માં આવશો અને જાણશો પછી શું થશે એ ડરે હું રાત ના જ ભાગી ગયો હતો...”

“તે રાત થી લઇ આજ સુધી.....મને એવી અનુભૂતિ ક્યારેય નથી થઇ રઘુ....તરસી રહી છું એવા એક મર્દાના સ્પર્શ માટે જે મારા અંગેઅંગ ને ચોળી નાખે...મસળી નાખે....” રિયાભાભી હવે પરોક્ષ રીતે વાતો કરી કરી થાક્યા હતા....એટલે સીધા મુદ્દા પર જ આવ્યા...

રઘુ તો ફાટી આંખે રિયાભાભી ને જોઈ જ રહ્યો....વિશ્વાસ નહોતો થતો એને કે આવેશ ના બદલે આમંત્રણ ની ભાષા માં વાત કરી રહ્યા હતા તેના મેડમ...અવિનાશ ના ઘરે રિયાભાભી ને આવેલા જોયા ત્યારે તેને હતું જ કે વહેલો મોડો સામનો થશે....અને આ વાત નીકળશે....જો વાત વણસી જશે તો નોકરી છોડવાની તૈયારી પણ રાખી હતી એણે...પણ આ તો કઈ ઉંધુ જ થયું....!!!

“બોલ રઘુ.....મારી મદદ કરીશ ને?” રિયાભાભી નો હાથ હવે રઘુ ની જાંઘો થી આગળ તેના કડક થયેલા લન્ડ પર ગઈ....તેમની આંગળીઓ નો સ્પર્શ રઘુ ના શરીર માં કરંટ દોડાવી ગયો....કાંપી ઉઠ્યો તે. અસમંજસ માં હતો કે શું કરવું....તેનું મગજ ઝડપ થી વિચાર કરવા લાગ્યું...ઘરે કોઈ હતું નહી...ભાભી સામે થી લાઈન આપી રહ્યા હતા...ખાલી એક જ અડચણ હતી....બંગલા નો વોચમેન...

“તમે કોઈ ને કહેશો તો નહી ને મેડમ?” છેલ્લી ખાતરી કરવા તેણે પૂછ્યું...જો કે રિયાભાભી ના લક્ષણો જોઈ તેને ખાતરી જ હતી કે જવાબ શું હશે...

“તને એવું લાગતું હોય કે હું કોઈ ને કહી દઈશ તો પછી રહેવા દે...” રિયાભાભી પણ કોઈ ઓછી માયા નહોતા....પોતાનું કામ પણ કઢાવવું હતું અને તે રઘુ ને વધારે મહત્વ આપવા પણ નહોતા માંગતા..

“ના ના....એટલે હું તો બસ....ખાલી જ....મેડમ....બીજો તો કોઈ વાંધો નથી પણ આ વોચમેન નું કૈક કરવું પડશે....” રઘુ બોલ્યો...

“તું એક કામ કર....મેં તને છુટ્ટી આપી છે તેવું વોચમેન ને વાત વાત માં કહી બંગલા ની બહાર નીકળી જા...થોડી વાર રહી પાછળ ની દીવાલ કુદી ને આવી જજે...હું પાછલું બારણું ખુલ્લું રાખીશ...” સાયુજ્ય માટે તત્પર બનેલું રિયાભાભી નું શેતાની મગજ કામે લાગ્યું હતું...

“જી મેડમ...ઠીક છે...” રઘુ માની ગયો.

“અને સાંભળ....આ લે પૈસા....ગામ માં જઈ....કોન્ડમ નું પેકેટ લઇ આવજે...” થોડા સંકોચ સાથે ભાભી બોલ્યા...

“જી....” ધ્રુજતા હાથે રઘુએ પૈસા લીધા..રિયાભાભી હવે ઉઠી ને ડ્રોઈંગ રૂમ માં ગયા અને સોફા પર એ રીતે બેઠા કે જેથી મેઈન ગેટ પર થતી ગતિવિધિઓ જોઈ શકે....

રઘુ મેઈન ગેટ પર જ ઉભો હતો પણ વોચમેન હજી પાછો નહોતો આવ્યો. થોડી વાર પછી રિયા ભાભી એ જોયું તો ઘરડો વોચમેન સાઈકલ પર બેસી આવતો દેખાયો. રઘુ એ તેની સાથે કૈક વાત કરી અને પછી ગાડી ની ચાવી વોચમેન ને સોંપી તે નીકળી ગયો. રિયા ભાભી ના ચહેરા પર વિજયી સ્મિત પથરાઈ ગયું. આખરે તેમની યોજના સફળ થઇ...

દસેક મીનીટ રાહ જોઈ ભાભી પાછલા બારણે ગયા અને લોક ખોલી રઘુ ની રાહ જોવા લાગ્યા..અડધો કલાક રાહ જોયા પછી આખરે બંગલા ની પાછળ ના ખેતર માં થી દબાતા પગલે રઘુ આવ્યો. દીવાલ ને એક જ ફલાંગે કુદી તે કમ્પાઉન્ડ માં આવ્યો ત્યારે તેને જોઈ રિયાભાભી નો ચહેરો ખીલી ઉઠ્યો.

તેમણે રઘુ ને ઝડપ થી આવવાનો ઈશારો કર્યો. આજુ બાજુ નજર નાખી ચોકસાઈ કર્યા બાદ રઘુ બારણા ની અંદર આવ્યો અને તરત જ ભાભી એ દરવાજો બંધ કરી દીધો.

રઘુ નો હાથ પકડી લગભગ તેને ઘસડતાં રિયા ભાભી પોતાના રૂમ તરફ લઇ ગયા. “અવિનાશ અવની રાત સુધી નહી આવે...અને હજી તો બપોર પણ નથી થઇ....ચાલ જલ્દી...આ વરસાદી માહોલ માં ક્યારની તરફડતી હતી હું....બહુજ ઈચ્છા થઇ છે...અને મારી ચૂત ગાર્ડન માં જ ભીની થઇ ગઈ હતી..”

રિયા ના મોઢે “ચૂત” શબ્દ સાંભળી રઘુ ના તો હોશ ઉડી ગયા.

રઘુ: “એક વાત કહું મેડમ....તમારા મોઢે આ શબ્દ સાંભળી મારું અહી જ છૂટી જશે એવું લાગે છે. વિશ્વાસ નથી થતો મારા કાનો પર કે તમે આવું બોલ્યા....”

રિયા (આંખ મારી ને): “કેમ હું બોલું એમાં કઈ નવાઈ છે? એ રાતે હું નશા માં ના હોત ને તો ત્યારે જ તને મારી ચાલીસા સાંભળવા મળી જાત...”

બંને રિયાભાભી ના રૂમ માં પહોચ્યા. ભાભી એ રૂમ ની સ્ટોપર મારી ત્યાં સુધી માં તો અધીરો રઘુ પોતાના કપડાં કાઢવા લાગ્યો હતો. પલંગ પર કોઈ અપ્સરા ની જેમ બેઠા ભાભી. પોતાની સાડી સહેજ ઉપર ખેંચી ને રઘુ ને લલચાવવા પોતાના ગોરા સુંદર પગ ઘુટણ સુધી ખુલ્લા કરી દીધા.

રઘુ: “ના ના મેડમ...વાત એ નથી...એમ તો મેં કેટલીયે સ્ત્રીઓ ને ચોદી છે...સમજો ને કે અહી આજુ બાજુ ની કામવાળીઓ....હોસ્પિટલ ની ૨ નર્સો...અને આપણા આ વોચમેન ની બૈરી ને પણ...ચોદાવતી વખતે એ બધીઓ ઘણું બબડતી હોય છે....પણ તમારી તો વાત જ અલગ છે....”

રિયા જાણીજોઈ ને અજાણ હોવાનું નાટક કરતા બોલી “ખુલી ને બોલ...મારા માં વળી એવું શું અલગ છે?”

દરેક મનુષ્ય ને પોતાના વખાણ સંભાળવા પ્રિય હોય છે....આ તો તેની પ્રકૃતિ છે....

રઘુ: “મેડમ...બસ પુછશો જ નહી...એ રાત ની સરખામણીએ તમે આજે બહુ જ સુંદર અને જબરદસ્ત લાગો છો...તમને જોઈ મારા દિલ ના અરમાન હલી જાય છે...તમને ગઈ કાલે જોયા ત્યાર નો હું તડપું છું...આ તમારું રૂપ...તમારું શરીર...તમારી તો વાત જ અલગ છે...આ મારો લોડો જુઓ...કેવો હિલોળા લે છે..!! સાલો કાબુ માં જ નથી રહેતો...તમને જોયા ત્યારથી તમારો ગુલામ બની ગયો છે આ...બેચેન થઇ ગયો છે...હજી તો તમે તમારી સાડી ૨ ઈંચ જ ઉંચી કરી ત્યાં આના આવા હાલ થઇ ગયા....પછી શું થશે...!!!”રઘુ: “મેડમ...બસ પુછશો જ નહી...એ રાત ની સરખામણીએ તમે આજે બહુ જ સુંદર અને જબરદસ્ત લાગો છો...તમને જોઈ મારા દિલ ના અરમાન હલી જાય છે...તમને ગઈ કાલે જોયા ત્યાર નો હું તડપું છું...આ તમારું રૂપ...તમારું શરીર...તમારી તો વાત જ અલગ છે...આ મારો લોડો જુઓ...કેવો હિલોળા લે છે..!! સાલો કાબુ માં જ નથી રહેતો...તમને જોયા ત્યારથી તમારો ગુલામ બની ગયો છે આ...બેચેન થઇ ગયો છે...હજી તો તમે તમારી સાડી ૨ ઈંચ જ ઉંચી કરી ત્યાં આના આવા હાલ થઇ ગયા....પછી શું થશે...!!!”

રઘુ સંપૂર્ણ નગ્ન થઇ ગયો હતો અને પોતાની હથેળી માં ૯ ઈંચ લાંબો અને અઢી ઈંચ પહોળો લન્ડ લઇ હલાવતા હલાવતા રિયા ભાભી ની તરફ જોઈ રહ્યો અને પછી હળવે રહી પલંગ ના કિનારે બેસી ગયો.

રિયા હસી પડી... “સાલા પાપી....શરમ નથી આવતી તને...!! લગન કર્યા નથી અને ગામ આખા ની બૈરી-છોકરીઓ ને ચોદ્તો ફરે છે તે...!! વોચમેન ની બૈરી....હોસ્પિટલ ની નર્સો...હવે શેઠાણી ઉપર તો નજર નથી ને તારી...” મશ્કરી કરતા બોલી રિયા.

રઘુ: “શું મેડમ તમે પણ...!!”

રિયા: “તારા મોઢા ની હવસ જ બધું કહી દે છે...અને તારો આટલો મોટો લોડો એક વાર મળ્યા પછી કોઈ ભૂલી નહી શકતી હોય..ફરી ફરી ચોદાવવા આવતી હશે...હેં ને..!!”

રઘુ : “વાત તો તમારી સાચી મેડમ...એમાંય ખાસ તો આ વોચમેન ની બૈરી...બે દિવસ થયા નથી કે ઘાઘરો ઉંચો કરી ને આવી જાય છે...સાલો વોચમેન ૫૮ નો છે અને ગામડે થી ૨૫ ની ઉમર ની બૈરી લઇ આવ્યો છે....રાત ના તો ફટાકડા ફોડવાની જગ્યાએ સુરસુરિયું કરી ને સુઈ જાય તેમાં તેનું જવાન બૈરું ક્યાં થી સંતોષાય..!! આવી ને આવી આજુ બાજુ હોય પછી હું શું કામ પાછો પડું..!!”

રિયા ખડખડાટ હસવા લાગી... “તારા આ સાંબેલા છાપ લોડા ના દર્શન એક વાર થઇ જાય પછી કોઈ ભૂલી ના શકે...ફરી ફરી ને આવવું જ પડે...જો ને હું ય ૧૦ વરસે તેને શોધતી આવી ગઈ ને...!”

રિયા પલંગ ઉપર બેઠા બેઠા જ પોતાના બંને પગ થી રઘુ નો લન્ડ દહીં માં વલોણી ફેરવતી હોય તેમ મથવા લાગી. રિયા ના કોમળ રેશમી પગ નો પોતાના લોડા ઉપર સ્પર્શ થતા રઘુ ની તો જાણે સીટી જ વાગી ગઈ. તેના મોઢા માં થી જોર થી “આઆઆહહહહ...” નીકળી ગઈ...

રિયા: “શું થયું લ્યા...છૂટી તો નહી જાય ને? કેમ આવો બકરી જેવો થઇ ગયો?”

રઘુ: “મેડમ...તમારી સામે તો હું કુતરો પણ બની શકું છું...મારી તો હાલત ખરાબ થઇ ગઈ છે...આહ...લાગે છે તમારી અંદર નાખવા જઈશ એ ભેગું જ મારું તો છૂટી જશે...પણ ચિંતા ના કરતા...તરત જ બીજો વાર ઉભો કરવા માં આપણી માસ્ટરી છે...અને બીજી વાર કરવામાં મજા પણ બહુ જ આવે...લાંબુ ટકે..”

રિયા ધીરે ધીરે રઘુ ના લન્ડ ની ચારે બાજુ પોતાના મખમલી પગ થી ઘસી રહી હતી. બહુ મજા આવતી હતી તેને...પોતાના પગ ના અંગુઠા થી રઘુ ના અંડકોષો ને દબાવી તેની પરીક્ષા લઇ રહી હતી. રઘુ તો હવે પળે પળે રિયા ની હરકતો નો કાયલ બનતો જતો હતો.

રઘુ: “મેડમ....ખોટું ના લગાડો તો એક વાત પુછું? મયંકશેઠ તો અમેરિકા રહે છે...તમે એમ ને એમ કોરેકોરા તો નહી જ રહેતા હોવ...મારા જેવા બીજા કેટલા ખુશનસીબ છે?”

હસી પડી રિયા... “એ તો ખાનગી વાત છે...તને ના કહેવાય”

રઘુ: “કહો ને મેડમ...આઆહહહ....ઉહહ્હ....શું કરો છો મેડમ....મરી જઈશ હું તો....હાએએએ......તમારા પગે તો મને ગાંડો કરી નાખ્યો...હજી તો મેં તમને અડક્યા પણ નથી...અને આ જુઓ મારો લોડો લાળ ટપકાવવા માંડ્યો... કોણ કોણ છે તે ના કહેશો...પણ કેટલા છે એ તો કહો...”

રિયા ની આંખો માં ભરપુર શરારત હતી... “તારે જાણી ને શું કામ છે?”

રઘુ: “આ તો બસ એમ જ... કોઈ નસીબદાર ને જ આવું સ્વર્ગ જોવા મળે...”

રિયા એ તોફાની સ્મિત કરતા કરતા પોતાની સાડી અને પેટીકોટ ઘુટણ થી થોડું વધારે ઉપર ખેચ્યા… “આ સ્વર્ગ ની વાત કરે છે તું ?”

રઘુ એકીટશે જોઈ રહ્યો…!! રિયા ની મદમસ્ત જાંઘો અને એ જાંઘો વચ્ચે રસભરી ચૂત !!! રિયા એ પેન્ટી નહોતી પહેરી. તેની ચૂત ના ગુલાબી હોઠ કામ-રસ થી ભીંજાઈ ભીના થઇ ગયા હતા. શું એની છટા હતી…!! રઘુ ને મન તો એવું થયું કે ત્યાં ને ત્યાં સાલી ના ઝાંટા પકડી ને લન્ડ ઘુસાડી દે…તેનો લોડો હવે તરફડવા માંડ્યો હતો. ગમે તે ક્ષણે ફૂલી ને ફાટી જાય તેવો થઇ ગયો. પણ રિયા ની હરકતો જોઈ તેને લાગતું હતું કે તે ધીરે ધીરે મજા લેવા માંગતી હતી. અનુભવી રઘુ જાણતો હતો કે તેની મરજી પ્રમાણે વર્તવા થી અંતે પોતાનો જ ફાયદો થવાનો હતો. ભુખી સિંહણ જેવી રિયા ની ચૂત માં એકવાર લોડો નાખી દેશે…પછી પોતાની મનમાની કરવાનું નક્કી કર્યું રઘુ એ…તેની ચૂત ને જોઈ રઘુ ને એવું લાગ્યું કે એક જ ઝાટકે તેનો ૯ ઈંચ નો લોડો ગળી જશે…પણ અત્યારે તો કામક્રીડા નો આનંદ ધીરે ધીરે લઇ રહી હતી.

રઘુ: “તમે વાત વાત માં ભુલાવી દીધું પાછું…કહો ને…કેટલા લોકો સાથે…..”

રિયા: “તારે રોટલા ખાવા થી કામ છે કે ટપટપ થી? અચ્છા એક વાત કહે…અવની ઉપર પણ નજર હશે જ તારી…કઈ થયું છે આજ સુધી?”

રઘુ: “જે સુંદરતા હાથ માં આવે એવી જ ના હોય…તે શું કામ ની…!! હા એક વાત છે..કમાલ ની દેખાય છે શેઠાણી..!! ઘણી વાર ડ્રાઈવ કરતો હોવ અને તે પાછળ સુઈ ગઈ હોય ત્યારે અરીસા માં થી મન ભરી ને તેમના બોબલા ના દર્શન કરી લઉં છું…બસ એથી વધુ કઈ નહી…બાકી તો અપના હાથ જગન્નાથ…”

રિયા હસી ને બોલી “એક વાર તારો લોડો દેખાડી દે…પટી જશે…હા..હા..હા..હા..!!”

રઘુ: “શું મેડમ તમે પણ…!! અહી માંડ સેટ થયો છું…આવું કઈ કરું તો અહી થી પણ લાત પડે…હું તો રાત પડે એટલે બાજુ વાળા ની છોકરીઓ ને પાછળ વાડા માં ન્હાતા જોઈ મુઠીયા મારી લઉં છું”

રિયા: “સાલા…શરમ નથી આવતી…તારી દીકરી ની ઉંમર ની છોકરીઓ ને જોઈ મુઠીયા મારે છે…હરામી…”

રઘુ: “ શરમ શેની? એ પોતે જ નાગી થઇ ને ખુલ્લા માં નહાતી હોય તો શું કામ ના જોઉં…એમાંય કાલે રાતે તો એ બંને બહેનો એ હદ કરી નાખી ”

રિયા: “શું થયું કાલે રાતે? રાત ના તો બહુ વરસાદ પડતો હતો ને…”

રઘુ: “હા….સાલી એ બંને બહેનો વરસાદ માં ન્હાતા ન્હાતા એક બીજા ના શરીર જોડે અડપલા કરતી હતી…મારી તો જોઈ ને જ બત્તી ગુલ થઇ ગઈ…”

રિયા ના પગ થી રઘુ નું લન્ડ-મર્દન હજી ચાલુ જ હતું. રઘુ એ પોતાના બંને હાથ આગળ લઇ રિયા ના ખુલ્લા સાથળો ઉપર ફેરવ્યા.

રઘુ: “આહ..મેડમ…તમે તો કોઈ વિલાયતી મેમ કરતા પણ ગોરા છો…શું મજા ની જાંઘો છે તમારી…કેવી ચમકે છે…એકદમ ગોરી ચિટ્ટી…ક્યાંય કોઈ તલ કે ડાઘો નહી….અને આ તમારી ચૂત પર ના વાળ…મન તો એવું થાય છે કે……” કહી રઘુ એ રિયા ની સાડી ને થોડી ઉપર સરકાવી અને તેની જાંઘો ને ખુલ્લી કરી દીધી.

રિયા એ રઘુ ને હોઠ પર જીભ ફેરવતો જોયો અને બોલી.. “કેમ શું થયું? બસ આટલે થી જ અટકી ગયો? સ્વર્ગ ના દ્વાર સુધી નથી પહોચવું તારે…?”

દૂધ, માખણ ને મલાઈ જેવી નરમ ગાલીચા સમાન જાંઘો ને જોઈ, પંપાળી પોતાના હાથ ને વધુ આગળ લઇ જતા રઘુ બોલ્યો “હું તો અહી જાંઘો પર હાથ ફેરવતા ફેરવતા જ પિચકારી મારી દઈશ એવું લાગે છે…”
રિયા એ પોતાનો પેટીકોટ અને સાડી ને વધુ ઉપર કરી લીધા. સાડી તો હવે કમર સુધી ચઢાવી લીધી અને પીઠ પાછળ તકિયો મૂકી અડધી સુતી અડધી બેઠેલી અવસ્થા માં એક રાણી ની જેમ બેસી ગઈ અને રઘુ ને તડપાવવા લાગી…તકિયા પર અઢેલી ને બેઠી રિયા ની ચૂત ઉપસી ને બહાર આવી ગઈ હતી. તેના સુંવાળા મુલાયમ ચૂત ના વાળ પંખા ની હવા માં ફરફરી રહ્યા હતા. રઘુ હવે ખસી ને રિયા ની બાજુ માં બેસી ગયો અને બંને હાથે તેની જબરદસ્ત સુંદર જાંઘો ને પંપાળવા લાગ્યો. રેશમી રજાઈ જેવી જાંઘો ને પોતાના મજબુત હાથો વડે સ્પર્શતા રઘુ ને સ્વર્ગીય આનંદ ની અનુભૂતિ થતી હતી.

રિયા એ બેઠા બેઠા પોતાના પાલવ ને ધીરે થી એવી રીતે સરકાવ્યો કે જેથી તેના બ્લાઉઝ ઉપર થી જ સ્તનો ની રૂપ-રેખા પ્રદર્શિત થાય. જોકે સ્તન બ્લાઉઝ માં એવી રીતે પેક કર્યા હતા કે તેનો જરા સરખો ભાગ પણ બહાર ડોકાતો નહોતો. રિયા ના ખુલ્લા માંસલ પેટ ના મધ્યે ઉંડી નાભી….વ્હાઈટ ફોરેસ્ટ કેક ઉપર ચેરી ના ટોપિંગ ની જેમ શોભતી હતી.

રઘુ ના લન્ડ માં થી વીર્ય નું ટીપું હવે રેલા નું સ્વરૂપ ધારણ કરી ગાદલા ઉપર ટપકી ગયું. તેના લન્ડ થી અડધો જ ફૂટ દૂર જાંઘો પર અવારનવાર સ્પર્શ થવાના કારણે વીર્ય ની એક લાંબી રેખા જાંઘો પર પણ પ્રસરી ગઈ હતી.

રિયા: “રઘલા…..તારો લોડો તો બહુ બેચેન લાગે છે…લાળ ટપકાવવા માંડ્યો…શું વાત છે..!!”

રિયા ની ચૂત ના હોઠ પણ ભીના ભીના થઇ ગયા હતા. રઘુ ને હજુ પણ આ બધું સ્વપ્નવત લાગતું હતું. તેણે ભોગવેલી બીજી સ્ત્રીઓ ની સરખામણી માં રિયા બહુ જ અલગ હતી. સંભોગ ની ક્ષણેક્ષણ ને તે લંબાવી લંબાવી ને માણી રહી હતી. કદાચ આવા જ એહ્સાસો ના સહારે તે મહિનાઓ સુધી વગર ચોદયે જીવી જતી હતી.

રઘુ: “મેડમ…એક વાત કહો…શેઠ અહી નથી એટલે ચોદવાનું તો થતું નહી હોય તમારે…તો પણ આટલી શાંતિ થી બેઠા છો? બીજા બૈરા તો બસ ચાલુ કર્યા ના એક જ મીનીટ માં લોડો લેવા કુદવા માંડે…તમે આટલી બધી ધીરજ રાખી ને બેઠા છો?”

જવાબ આપવાના બદલે રિયાએ પોતાના આંખો બંધ કરી અને પોતાની બંને હથેળીઓ વડે પોતાના સ્તનો ને જાતે જ મસળવા લાગી. પછી આંખો ખોલી તેણે ધીરે થી રઘુ નો લન્ડ પોતાના હાથ માં લીધો અને લોડા ના ટોપકા પર ની ચામડી ને ૩-૪ વાર આગળ પાછળ કરી.

પછી સ્મિત ફરકાવતા બોલી : “આમાં જ તો અસલી મજા છે…ઉતાવળે આંબા પકવવા માં હું નથી માનતી…તને મજા નથી આવતી આ રીતે?”

રઘુ પોતાનો લન્ડ હાથ માં લઇ જાતે જ જોર જોર થી હલાવવા લાગ્યો… “મેડમ…સાચું કહું ને તો….તમે ખરેખર પરીક્ષા લેતા હોવ એવું લાગે છે…આમ ધીરે ધીરે કર્યા કરો તો પુરુષ તરફડી ને મરી જાય…હવે જુઓ…હમણા તમે મારો લન્ડ પકડી ને સહેજ હલાવ્યો….શું કામ? પકડ્યો તો છોડ્યો કેમ? કાં તો ચાલુ જ નહી કરવાનું અને ચાલુ કરો તો પૂરું કરવાનું…હું તો એટલું જ સમજુ છું..બસ્સ…!! કેટલું તડપાવો છો તમે તો? મારા થી તો સહન નથી થતું હવે…આ જુઓ…હું આખો નાગો છું અને તમે તો હજી બોલ પણ નથી ખોલ્યા….”

રઘુ ને ગુસ્સો ઠાલવતો જોઈ રિયા ખડખડાટ હસી પડી.. તેના મોતી જેવા દાંતો ની પંક્તિ અને હસતા વખતે ગાલ પર પડતા ખંજન…આંખો માં તરતી શેતાની….કોઈ પણ પુરુષ ને ઉત્તેજિત કરવા માટે પૂરતા હતા…..પોતાના પેટ અને નાભી ની આસપાસ હાથ ફેરવ્યા બાદ તેણે ફરી બ્લાઉઝ ઉપર થી જ સ્તન-મર્દન શરુ કરી દીધું અને બોલી “રઘુ….મેં ક્યાં તને રોકી રાખ્યો છે? તું જ ક્યાર નો મોડું કરે છે….ખોલી નાખ મારી સાડી અને પેટીકોટ…ઉતારી નાખ મારું બ્લાઉઝ….અને જોઈ લે મારા બોલ…હું નહી રોકું….હું તો ક્યારની આડી પડી પડી તું કઈ કરે તેની રાહ જોઉં છું….”

રઘુ સમજી ગયો કે મેડમ તેની મજા લઇ રહ્યા છે….દલીલો કરવા માં મજા નથી…આ તો સિંહણ છે…સામા થઈએ તો ફાડી ખાય….આની સામે તો નતમસ્તક રહેવા માં જ સાર છે. તેણે વળી રિયા ની જાંઘો પર પોતાનું ધ્યાન કેન્દ્રિત કર્યું. જાંઘો પર હાથ પસવારતા તે રિયા ની ખુલ્લી ચૂત નો અછડતો સ્પર્શ કરી લેતો. આવા દરેક સ્પર્શે રિયા પોતાની ગાંડ ઉંચી કરી ઉત્તેજના થી તેનું અભિવાદન કરતી.

રઘુ ની હિંમત ખુલી. તેણે પોતાના હાથ ની આંગળીઓ વડે રિયા ની ચૂત ના વાળ સાથે મસ્તી કરવા માંડી. આંગળી અને અંગુઠા વચ્ચે રેશમ ના તાર જેવા ચૂત ના વાળ ને પકડી ક્યારેક ધીરે થી ખેંચતો તો ક્યારેક આંગળી ના રિયા ની ચૂત ના હોઠો પર ફેરવી લેતો.

હવા ની એક જોરદાર લહેરખી આવવાથી રૂમ ની બારી નો પડદો ફફડી ઉઠેલા પારેવા ની જેમ ઉડવા લાગ્યો. સાંજ ના ૫ વાગ્યા હતા. આખી રાત ના વરસાદ પછી સવારે ઉગેલા સૂર્યદેવ હવે અસ્તાચલ તરફ ગમન કરી રહ્યા હતા. તેજ હવા ની લહેરખીઓ જાણે ઘોષણા કરી રહી હતી…કે ઇન્દ્રદેવ આજે પણ પુરજોર વરસાદ થી ધરતી ને તરબોળ કરશે…વાતાવરણ જાણે આળસ મરડી પડખું ફેરવી રહ્યું હતું…

બેડ પર અડધી સુતેલી રિયા હવે કોઈ નાગણ ની જેમ વળ ખાતી..પોતાની કાયા ને આમ-તેમ અમળાવવા લાગી. રઘુ ને પોતાની ચૂત જોડે છેડ-છાડ કરતો જોઈ અત્યાધિક આનંદ ની અનુભૂતિ થતી હતી રિયા ને. આંખો મીચી જાણે બીજી જ દુનિયા માં પહોચી ગઈ હોય તેવો એહસાસ હતો તેના ચહેરા પર. એમાં પાછી બારી માં થી આવતા શીતલ પવન ની લહેખીઓ એ તેની વાસના ને ઓર ભડકાવી દીધી હતી.

રઘુ નો કડક થઇ રહેલો લોડો તેના બે પગ વચ્ચે ઝૂલી રહ્યો હતો. રિયા એ પોતાનો એક ઘુટણ વાળી ને રઘુ ના લટકતા લન્ડ ને તેના વૃષણો જોડે દબાવી દીધો. રઘુ માટે આ સ્થિતિ હવે અસહ્ય થઇ પડી. તેના મગજ માં વાસના ભુરાયેલા આખલા ની જેમ છીકોટા નાખવા લાગી. વીર્ય ના ટીપાં થી ચીકણો થયેલો લન્ડ હવે તેનો રસ પલંગ પર જ્યાં-ત્યાં ટપકાવવા લાગ્યો.

બંગલા ના બગીચા ના ઝાડ-પાન અને વેલાઓ ના પાંદડા, પવન ની લહેરખીઓ થી ફફડતા એક સુરીલા અવાજ માં ગઈ રહ્યા હતા. પાંદડાઓ એક બીજા જોડે ઘસાઈ ને એક મધુર ધ્વની કરતા અને હવા ની લહેરો તેમને અવારનવાર છેડતી…આ સમગ્ર વાતાવરણ રિયા ના મદહોશી ના આલમ ને વધુ ઉશ્કેરતું…ત્યાં જ વાદળો ની ગર્જના સમગ્ર સૃષ્ટિ માં ગુંજી ઉઠી…

ગેટ પાસે ની ખુરશી પર બેઠેલો વોચમેન બીડીઓ ના ધુમાડા કાઢી રહ્યો હતો અને તેની પાસે વાગતા રેડીઓ માં ગુંજી રહ્યો હતો રફી નો અવાજ… “અભી ના જાઓ છોડકર…..કે દિલ અભી ભરા નહી….!”

અહી રિયાભાભી ના રૂમ માં……

રઘુ નો મર્દાના હાથ, રિયા ભાભી ની ફૂલેલી, લાલ-ગુલાબી દાડમ માં ચપ્પુ થી કાપો મારી હોય તેવી, ફૂલગુલાબી ચૂત પર ફરવા લાગ્યો. રિયા નું આખું શરીર ઉત્તેજના થી થથરી ગયું. કોઈ કુંવારી અક્ષત-યોની કન્યા જેમ પહેલી વાર પોતાની ચૂત કોઈ પુરુષ ને અડકવા દેતી હોય તેવી લાગણી થઇ રિયા ભાભી ને. ચૂત ના મુખ પર પા ઈંચ બહાર લટકતા હોઠ ને પકડી પહોળા કર્યા તો અંદર ને ઘેરા લાલ રંગ ની ત્વચા કામ રસ થી લસલસી ને ચીકણી થયેલી દેખાઈ.

રઘુ નો લોડો હવે એવું ભુરાયો થયો કે તેની ઉત્તેજના ના કારણે રઘુ ને પેટ માં દુખવા લાગ્યું. અદમ્ય ઈચ્છા હોવા છતાં રઘુ ઉતાવળે પોતાનો લોડો આ સિહણ ની ગુફા માં ઘુસાડી શકે તેમ નહોતું. આ રમત ના નિયમો નું ઉલ્લંઘન કરવાની તેની પાસે સત્તા પણ નહોતી અને હિંમત પણ…. એ પોતાની આંગળી રિયા ની ચૂત માં ઘુસાડી ધીરે ધીરે ગોળ ગોળ ફેરવતા ભાભી ની શીશ્નીકા ને હળવા પ્રહાર કરવા લાગ્યો. ભાભી ની ક્લીટોરીસ ચૂત ની અડધા ઈંચ અંદર છુપાયેલી હતી. જેવો રઘુ નો અંગુઠો ક્લીટોરીસ પર ઘસાયો, ભાભી ના મુખે થી હળવી સિસકારી નીકળી ગઈ. પોતાના વાળેલા પગ વડે તે વધુ જોર થી રઘુ નો લન્ડ મસળવા લાગી.

મંઝીલ નજીક હોવા છતાં કેટલી દૂર હતી તેનો એહસાસ તો ફક્ત રઘુ ને જ હતો. રિયા ની જોહુકમી સામે જાણે એ વિવશ હતો. તે જાણતો હતો કે ઉતાવળ કરવા માં નુકશાન એનું જ થશે…હજી સમાગમ તેની ચરમસીમાએ પહોચ્યો નહોતો છતાંયે રઘુ ને જે આનંદ આવી રહ્યો હતો તે જોતા તેણે શાંતિ થી જ કામ લેવાનું નક્કી કર્યું.

પાંચેક મીનીટ સુધી પોતાની ચૂત માં ઘર્ષણ નો આનંદ મેળવ્યા બાદ રિયા ને સ્ખલન ની ક્ષણ નજીક જ હોવા ની લાગણી થઇ…એ પોતાની ગાંડ આગળ પાછળ હલાવી રઘુ ની આંગળી ના સ્પર્શ ના આનંદ ને વધારવાનો પ્રયત્ન કરતી હતી. થોડી વાર પછી રિયાએ પોતાનું શરીર અક્કડ કરી એક હળવી ચીસ પાડી….રઘુ નો હાથ રિયા ના ગરમાગરમ ચૂત ના રસ વડે ભીંજાઈ ગયો. રિયા સ્ખલિત થઇ ગઈ.

રઘુ ની આંગળી ને પોતાની ચૂત માં થી કાઢી ને રિયા બાજુ માં બેસી ગઈ. રઘુ નો ચહેરો રિયા ના ચહેરા ની એકદમ પાસે હતો. રિયા ના નાજુક કાંપતા હોઠ, નશા માં ધૂત હોય તેવી અર્ધ-ખુલ્લી આંખો...રઘુ ના તો હોશ ઉડી ગયા...રઘુ ના હોઠ પર પોતાના હોઠ મૂકી રિયા ચૂસવા લાગી...રઘુ કઈ પણ કરી શકે તેવી હાલત માં નહોતો...દિગ્મૂઢ બની રિયા ની હરકતો ને અનુભવી રહ્યો હતો તે...

રિયા એ પોતાના બંને હાથ રઘુ ના ખભા થી ફેરવતા ફેરવતા તેની પીઠ પર થી લઇ તેની છાતી પર ગોળ ગોળ ફેરવી રઘુ ની મર્દાના નીપલ ને ગલીપચી કરવા લાગી. રઘુ ના પેટ અને કમર ઉપર ફરતા ફરતા તેના મખમલી હાથો નો સ્પર્શ હવે તેના લન્ડ અને અંડકોષો ને ચારે બાજુ થી જકડી ને દબાવવા, મસળવા લાગ્યો....

કોઈ કામ આસક્ત મદહોશ હરણી ની જેમ વર્તતી રિયા ભાભી ની હરકતો થી રઘુ ની તો જાણે ફાટી ગઈ. બેકાબુ થઇ તેણે પણ રિયા ભાભી ના ગાલ, ગરદન અને હોઠ પર ધડાધડ ચુંબનો કરવા માંડ્યા. રિયા એ રઘુ ના ૯ ઈંચ લાંબા દંડા ને પોતાની પકડ માં લીધો અને જોર જોર થી દસ-બાર વાર હલાવ્યો...ને બસ...!!! રઘુ ના રામ રમી ગયા.....તેનો લન્ડ હવે વીર્ય છોડવાની તૈયારી માં હતો...આખું શરીર અક્કડ થઇ ગયું તેનું....અને ત્યાં જ રિયા એ રઘુ નો લન્ડ છોડી દીધો અને તેના શરીર ને બાથ માં એવી રીતે લઇ લીધું કે જેથી બંને ના નગ્ન શરીર ની વચ્ચે તેનો લોડો ભીંસાય....

રઘુ નું તો જાણે કિનારે આવી વહાણ ડૂબ્યું...તેનું છૂટવાની તૈયારી માં હતું ત્યારે જ રિયા એ તેનો લોડો છોડી દીધો...બેકાબુ થઇ ગયો તે...આકુળવ્યાકુળ થઇ તે બોલ્યો.. “આવું કેમ કર્યું મેડમ? મને તો કુવા માં ઉતારી દોરી કાપી લીધી તમે..!! મારી હાલત તો જુઓ....!! દયા નથી આવતી તમે?”

રિયા ને રઘુ ની આવી હાલત જોઈ બહુ જ મજા આવતી હતી. તેનું ધ્યાન રઘુ ના શીશ્નાગ્ર માં થી ટપકતા ધોળા દૂધ જેવા રસ ના વરસાદ પર અને બહાર ચાલુ થયેલા વરસાદ પર એક સાથે જ ગયું....

રઘુ ને હવે ખબર પડી...કે આ તો રિયા ની મજા લેવાની રીત હતી...જાણી જોઈ ને તડપાવી રહી હતી તેને...ગુસ્સો કરવાનો કોઈ મતલબ નહોતો કારણ કે આટલું કહ્યા પછીયે રિયાએ તેનો લોડો પકડવાના બદલે તેના અંડકોષો ને હાથ માં લીધા અને મસળવા લાગી.

રિયા મનોમન જાણતી હતી કે આ રીતે તડપાવા થી રઘુ ની ભુખ ને વધુ ને વધુ હિંસક બનશે.... કોઈ ભૂખ્યા વરુ ની જેમ ગમે તે ઘડીએ રઘુ ત્રાટકશે...એ જ ગણતરી એ તે ચહેરા પર એક કુટિલ સ્મિત સાથે રઘુ ને સળી કરી રહી હતી.

રઘુ હવે પોતાના વીર્ય ટપકાવતા લન્ડ ને એક હાથ થી જોર જોર થી હલાવવા લાગ્યો અને બીજા હાથે થી રિયા ના સ્તનો ને દબાવવા લાગ્યો. સ્તનો ની ચરબી ને મુઠ્ઠી માં ભરી જાણે શરીર થી અલગ કરી દેવા માંગતો હોય તેમ જોર જોર થી ભીંસી ને સ્તનો ને મસળવા લાગ્યો. આથી ઉત્તેજિત થઇ રિયા એ પણ પોતાનો નીચલો હોઠ દાંતો વચ્ચે દબાવી દીધો.

“આઆઆઆઆઆહ્હહ્હહ્હહ્હહ્હ......................!!! એક જબરદસ્ત ચીસ પાડી રઘુ સ્ખલિત થયો. લન્ડ ને તોડી નાખવાનો હોય તેમ જોર જોર થી હલાવતા હલાવતા તેણે વીર્ય ની ૭-૮ મોટી પીચકારીઓ ચારે બાજુ ઉડાડી....રિયા નું ખુલ્લું શરીર, તેની સાડી-પેટીકોટ અને પલંગ ની ચાદર ઉપરાંત ભોય પર પણ રઘુ ના વીર્ય ના છાંટા પડ્યા....ભેજ વાળા વાતાવરણ માં આખો રૂમ વીર્ય ની વાસ થી લિપ્ત થઇ ગયો.

રિયા: “સાલા....અત્યારે અંદર નખાવ્યો હોત તો તો આના થી પણ વહેલા તારું છૂટી જાત...અને મારી ચૂત એમ જ તરસી રહી જાત...એટલે જ હું તને ક્યાર ની તડપાવતી હતી...હવે એક વાર છૂટી ગયું એટલે બીજી વાર તારો આ દંડો મને મઝધાર માં મૂકી ભાગી નહી જાય....મારી મહિનાઓ ની તરસ ને બુઝાવ્યા પછીજ તને બહાર કાઢવા દઈશ...હવે લે...આ કોન્ડમ પહેરી લે..

રઘુ: “બાપ રે....મારો તો જીવ જતો રહી ગયો....અને મેડમ...આ રબર ની ટોપી રહેવા દો ને...!! એમ ને એમ જ વધારે મજા આવશે....”

રિયા: “હું જેટલું કહું તને એટલું કર....ડહાપણ ના કરીશ વધારે...”

રઘુ: “અરે...તમે તો ગુસ્સે થઇ ગયા...હું તમારી વાત ના માનું એવું બની શકે??”

રિયા: “ચાંપલાશ બંધ કર તારી...અને જોવા દે તો...તારો પપલુ પહેલવાન ફરી થી ઉભો થયો છે કે નહી....!”

આકાશ માં વાદળો ગડગડાટ કરી રહ્યા હતા...કાળા વાદળો એ ય વાતાવરણ ને રાત ના આગમન પહેલા જ અંધકારમય બનાવી દીધું હતું. કયાંક ત્રાટકેલી વીજળી ની ત્રાડ કર્ણભેદી અવાજો કરી રહી હતી. જાણે કામદેવ અને ઇન્દ્ર પોતે રિયા-રઘુ નો સંભોગ જોઈ આનંદ માણી રહ્યા હતા.....

રઘુ ના હાથ હવે બ્લાઉઝ ના ઉપર થી જ રિયા ના સ્તનો ને ફંફોસી રહ્યા હતા...બારી માં થી આવતા ઠંડા પવને રઘુ ના નગ્ન અને રિયા ભાભી ના અર્ધ-નગ્ન શરીર ને ધ્રુજાવી દીધા.

રઘુ: “મેડમ....ગુસ્સે ના થાવ તો એક વાત કહું...આ રબર ના ફુગ્ગા વગર જ કર્યે તો? મને તો આ પહેરતાયે નથી આવડતું...બહુ ટાઈટ છે...આની જરૂર જ શું છે?”

રિયા: “તું પાછો બોલ્યો..!! તને કહ્યું ને એક વાર...સાલા તું કેવી કેવી ચૂતો ચોદી ને આવ્યો હોય મને શું ખબર? અને તારી આવી વીર્ય ની પિચકારી મારી અંદર છૂટે ને તો...મારા ફળદ્રુપ ખેતર માં પાક ઉગી નીકળે...કોઈ જોખમ નથી લેવું મારે...”

રઘુ: “હું પણ કઈ રન્ડીઓ ને નથી ચોદ્તો કે મને કોઈ રોગ હોય...અને મારી પિચકારી તો હું બહાર જ છોડીશ...પછી શું વાંધો છે?”

રઘુ: “હું પણ કઈ રન્ડીઓ ને નથી ચોદ્તો કે મને કોઈ રોગ હોય...અને મારી પિચકારી તો હું બહાર જ છોડીશ...પછી શું વાંધો છે?”

રિયા: “આહાહાહા...આવ્યો મોટો બહાર પિચકારી મારવા વાળો...મારું પતશે નહી ત્યાં સુધી હું તને બહાર નથી કાઢવા દેવાની...મારું પૂરું થાય ત્યાં સુધી તારો ઉભો રહે તોય બહુ છે...” પાસે પડેલા નેપકીન થી રિયાએ રઘુ નો વીર્ય વાળો લોડો લૂછ્યો..

રિયા ના નરમ મુલાયમ હાથો ના સ્પર્શ થી રઘુ ના લોડા માં ફરી પ્રાણ ફૂંકાયા...અને ધીરે ધીરે તે મોટો-જાડો થવા લાગ્યો.

રઘુ હસતા હસતા બોલ્યો: “જોયું ને મેડમ...તમારો હાથ લાગ્યો કે તરત કુદવા લાગ્યો...”

રિયા: “હમ્મ્મ્મ....હવે બરાબર ઉભો થશે પછી ૧૫-૨૦ મીનીટ સુધી સતત મારી ચૂત ની સેવા કરી શકશે...મયંક તો ક્યારેય ૪-૫ મીનીટ થી વધારે ટક્યો જ નથી...અને એ બીજા પણ ૧૦ મીનીટ થી વધુ ટક્યા નથી મારી સામે...”

રઘુ: “મેડમ...સાહેબ સિવાય બીજા કોણ કોણ હતા....કહો ને....”

રિયા: “સાલા..તારે જાણી ને શું કામ છે? તું તારા કામ જોડે કામ રાખ....આ જો...હજી તારો લોડો અંદર ઘુસાડવા જેટલો કડક પણ નથી થયો...નક્કામી લપ્પન-છપ્પન કરે છે તે....”

કહી રિયા બેડ પર થી ઉતરી ને ઉભી થઇ ગઈ. સાડી કાઢી ને બાજુ પર ફેંકી દીધી અને પેટીકોટ ના નાડા ની ગાંઠ ખોલી નાખી. બ્લાઉઝ જેમ નું તેમ રહેવા દીધું. પેટીકોટ તેના પગ ની આસપાસ ઢગલો થઇ ને પડ્યો.

રઘુ એક નાના બાળક ની જેમ ઉત્સુકતા થી રિયા ના કમર થી નીચે ના નગ્ન શરીર ને તાકી રહ્યો. રિયા ફરી રઘુ ની સામે બેસી ગઈ અને પોતાના હોઠો પર જીભ ફેરવતા ફેરવતા નીચલા હોઠ ને દાંત વડે દબાવવા લાગી.

રઘુ ની તો બત્તી ગુલ થઇ ગઈ. રિયાએ રઘુ નો લન્ડ પોતાના હાથ માં લીધો...દબાવ્યો....અને આગળ પાછળ કરવા લાગી...બીજા હાથ થી રઘુ નો માથું ડોક પાછળ થી પકડ્યું અને તેનો ચહેરો પોતાના બ્લાઉઝ ઉપર થી જ બે સ્તનો ની વચ્ચે દબાવી દીધો.

રઘુ ના તો જાણે હોશ જ ઉડી ગયા. તેના નાક ના ફોયણા ઉંચા નીચા થઇ રિયા ના સ્તનો ને સુંઘવા લાગ્યો. ક્રીમ કલર ના બ્લાઉઝ માં આરસપહાણ માં થી કંડાર્યા હોય તેવા સફેદ, ચળકાટ મારતા સ્તનો ઉપર થી જ એટલા જબરદસ્ત લાગતા હતા...રઘુ નો લન્ડ હવે કડક-તૈયાર થઇ ગયો હતો રિયા ની ચૂત ચોદવા...પણ રિયા ના મગજ માં કઈ અલગ જ રમતું હતું....

તે હજી રઘુ ને વધુ તડપાવવા માંગતી હતી...હજી તેણે પોતાનું બ્લાઉઝ ખોલ્યું નહોતું...તે બ્લાઉઝ ઉપર થી જ પોતાના સ્તનો ને ચારેવ બાજુ થી મસળવા દબાવવા લાગી....રિયા નો એક હાથ આ કામ માં વ્યસ્ત હતો તો બીજા હાથે થી તે રઘુ ના વૃષણો ને ધીમે ધીમે દબાવી પુચકારી રહી હતી...

આંખો માં થી વાસના ભરી વીજળી અને સાથે સાથે મસ્તી પણ ટપકાવતા બોલી તે “કેમ રઘુ.....મજા આવે છે ને....!!”

રઘુ આ ચાલાક ચીડવનારી સ્ત્રી ની હરકતો થી હવે વાકેફ થઇ ગયો હતો. તે બોલ્યો “તમે પણ શું મેડમ....ગાંડો કરી મુકશો મને....કોઈ બૈરાએ મને આટલો હેરાન નથી કર્યો....હજી પણ તમે આખા નાગા નથી થતા....આ બોબલા સંતાડી રાખ્યા છે...કેવા મજા ના છે....ઉપરવાળાએ પણ બનાવ્યા પછી જોયા જ કર્યા હશે....”

રિયા ખડખડાટ હસી પડી... “ઉપરવાળાએ ખાલી જોયા જ નથી કર્યું....બીજું કઈ પણ કર્યું હશે...એટલે જ તો જો ને ઉપર આકાશ માં થી અમસ્તો જ વરસાદ થોડો ટપકે છે...!!”

બારી માં થી દેખાતી ભારે વરસાદ ની વાછટ તરફ ઈશારો કરતા બોલી રિયા. ક્રીમ કલર નો બ્લાઉઝ અને તેની અંદર ની બ્રા....હજી પણ દૂધ જેવા સફેદ સ્તનો ને ઢાંકી રાખતા હતા. રઘુ થોડો પાછળ સરક્યો અને ટટ્ટાર બેસી રિયાભાભી ના સ્તનો ને તાકી રહ્યો.

રિયા શરમાઈ ગઈ...આ ઉંમરે પણ તેના ચહેરા ઉપર શરમ ની લાલીમા જોઈ રઘુ ને પણ મજા પડી ગઈ. કોઈ એ સાચું જ કહ્યું છે... “જો સ્વર્ગ નામ ની કોઈ જગ્યા છે...તો તે અહી જ છે...અહી જ છે...” રઘુ જાણે સ્વર્ગ ના દર્શન કરી રહ્યો હતો.

રિયા ની આંગળીઓ તેના બ્લાઉઝ ના હુક પર ગઈ અને તેણે કોઈ મદમસ્ત હાથણી ની જેમ પોતાની નજરો થી રઘુ ની નજર ને જાણે કેદ કરતી હોય તેમ....પોતાના વક્ષસ્થળ સુધી લઇ ગઈ...અને લજ્જાપૂર્ણ અંદાઝ થી બ્લાઉઝ ના ત્રણ હુક ખોલવા લાગી. રિયા એ જોયું તો રઘુ નો મોઢું ખુલ્લું જ રહી ગયું હતું અને તે ઝડપ થી શ્વાસ લઇ રહ્યો હતો. લોભ અને પ્રતીક્ષા ની ચરમસીમાએ રઘુ ના હાલ બેહાલ હતા. તેના પેટ ની નીચે ની માંસપેશીયો માં હવે લન્ડ ના સતત કઠોરપણા ના લીધે દુખવા આવતું હતું. તેનો લન્ડ હવે બોમ્બ ની જેમ ગમે તે ક્ષણે વિસ્ફોટ થવાની અણી પર હતો. અનાયાસે જ...અજાણતાં જ...તે પોતાના લોડા પર હાથ ફેરવી રહ્યો હતો.

આહિસ્તા આહિસ્તા...ધીરે ધીરે....રિયા એ પોતાના અર્ધ-ખુલ્લા સ્તનો ને ફરી રઘુ ના મોઢા સમક્ષ લાવી દીધા. જેવું રઘુ નું નાક એક સ્તન ના ખુલ્લા ભાગ પર સ્પર્શ્યું કે તરત તેણે પોતાના ચહેરા ને રિયા ના બે સ્તનો વચ્ચે ની ખાઈ માં જાણે દાટી દીધું.....પોતાના બે હાથ રિયા ની પીઠ પાછળ લઇ જઈ તેને એટલી જોર થી પોતાના ચહેરા જોડે ભીંસી દીધી કે રિયા ના મુખે થી એક “આહ...” સરી પડી...રિયા ના સ્તનો ના અણુ એ અણું જાણે અનુભવવા...સુંઘવા માંગતો હોય તેમ બ્લાઉઝ ઉપર થી જ ઉરોજો ના તસુ-તસુ ને માપી લીધા.

રિયા એ હળવે થી પોતાના હોઠ રઘુ ના કાન પાસે લઇ જઈ પૂછ્યું... “તને ગમે છે મારા સ્તન?”

રઘુ ની હવે ધીરજ ખૂટી... “મેડમ...તમે આવી રીતે ના સતાવો...તડપી તડપી ને મારી તો હાલત ખરાબ થઇ ગઈ છે હવે....લાગે છે હવે તો મારા પ્રાણ કાઢી ને જ દમ લેશો તમે...હવે મને કોઈ વાત માટે રોકશો નહી....ટોકશો નહી...બહુ થયું ધીરે ધીરે....હવે મારું મન થશે ત્યારે હું......”

રિયા હસી ને તેને ફરી ચીડવતા બોલી “ત્યારે શું? ખાઈ જઈશ મને?”

રઘુ ને થયું કે પોતે ઉત્તેજના થી ગમે ત્યારે ગાંડો થઇ જશે...તેણે ઝડપ થી રિયા નું બ્લાઉઝ કાઢી નાખ્યું....હુક તો પહેલે થી જ ખુલ્લા હતા... રઘુ ના હાથ રિયા ની પાછળ ના બ્રા ના હુક સુધી પહોચ્યા જ હતા કે ત્યાં.........રિયા એ રઘુ ને પોતાના શરીર થી દૂર ધકેલી દીધો...

બેડ પર થી ઉઠી ને પાસે ની બારી પાસે ગઈ....વરસાદ ની ત્રાંસી વાછટ બારી ની અંદર સુધી આવતી હતી...પોતાના બ્રા ની ઉપર ના ખુલ્લા સ્તનો ના ભાગ પર એ વાછટ ને ઝીલી ને બંને હાથો વડે જાણે તે પાણી નો લેપ કરતી હોય તેમ મસાજ કરવા લાગી.

રઘુ તો જોઈ જ રહ્યો....!!!! ફરી ફરી ને રિયા તેને અધવચ્ચે છોડી દેતી હતી....અને એ મુરખ રિયા નું મન પામી શકે તેવી સ્થિતિ માં નહોતો...તે બોલ્યો.. “ઓ મેડમ.....ફરી થી તમે એવું જ કર્યું ને...!! ખરેખર કહું છું....મને હવે કરવા દો....નહીતર....”

રિયા બારી પાસે જ ઉભા ઉભા રઘુ તરફ વળી અને પોતાના હોઠ ને દાંત વડે કરડતા....એક આંખ મારતા બોલી.... “નહીતર....શું કરી લઈશ?”

એક ક્ષણ માટે તો રઘુ ઝંખવાઈ ગયો....પણ પછી હિંમત ભેગી કરી બોલ્યો “ચોદી નાખીશ આ વખતે તો..”

રિયા બહુ મસ્તી ભરી ચાલ થી ચાલતા બેડ પાસે આવી ઉભી રહી જ્યાં રઘુ બેઠો હતો....પોતાની ચૂત રઘુ ના મોઢા પાસે લઇ ધરી....અને બોલી... “પહેલા આને ચુસ....ચાટ....”

વાદ-વિવાદ માં એક પણ ક્ષણ વ્યર્થ બગડ્યા વગર રઘુએ પોતાની જીભ રિયા ની ગુલાબ ની પાંખડી જેવી ચૂત પર મૂકી ચાટવાનું શરુ કર્યું. રિયા એ મદહોશી માં પોતાનો ચહેરો ઉપર કરી આંખો મીચી દીધી...પોતાના બંને હાથો વડે રઘુ નું માથું ચૂત ઉપર દબાવી દીધું....રઘુ ની લપલપ કરતી જીભ તેની ચૂત પર એવી રીતે ચાલી રહી હતી કે રિયા ના મુખે થી અવિરત ઉન્હ્કારા સંભળાતા હતા...

રઘુ એ પોતાના હાથ રિયા ની મસ્ત ગોળાકાર ગાંડ પર મૂકી તેના નિતંબો ને પોતાની હથેળીઓ વડે મસળવા લાગ્યો. જેમ જેમ રઘુ પોતાની જીભ રિયા ની ફૂલેલી ચૂત ના કાપા માં અંદર ને અંદર નાખતો ગયો....તેના અડધા ઈંચ લાંબા ચૂત ના હોઠો ને પોતાના દાંત વડે હળવે થી દબાવતો ગયો...તેમ તેમ રિયા નું શરીર અક્કડ થઇ ધ્રુજવા લાગ્યું. રિયા થરથરતા પગે ઉભી હતી...પોતાના બંને સ્તનો ને બ્રા ઉપર થી જ મચેડવા લાગી....આંખો બંધ....ચહેરો છત તરફ મંડાયેલો....અવાર નવાર મુખે થી સરતા સીસકારા...ધ્રુજતી જાંઘો.....અને થરથરતા પગે તે માંડ માંડ પોતાનું સંતુલન જાળવી ને ઉભી હતી. રઘુ એ બે હાથ વડે રિયા ની ચૂત ના હોઠો ને પહોળા કર્યા અને અંદર ઊંડે સુધી પોતાની જીભ ફેરવવા લાગ્યો. તેને ચૂત માં થી નીકળતી સુગંધ અને તેના રસ નો ખારો સ્વાદ ચાખવા માં એટલી મજા આવતી હતી કે તે પોતાની જીભ ને વધુ ને વધુ અંદર ધકેલી ચૂત ના ઝરતા પાણી ને પીવા લાગ્યો....અને મદનાન્કુર પર પણ અવાર નવાર જીભ થી ખોતરતો હોય તે રીતે ઘસી લેતો. રિયા ના શરીર માં એક જબરદસ્ત ઝણઝણાટી થઇ રહી હતી.

વાદળો ની અંદરોઅંદર ની અથડામણ થી થતી વીજળી ની ગર્જનાઓ સમગ્ર વાતાવરણ માં ગુંજી રહી હતી. રિયા હવે બેડ પર સુઈ ગઈ અને ઈશારો કરી રઘુ ને પોતાની ઉપર ચડાવ્યો. રઘુ રિયા ની ઉપર ચડી ને તેની ઉપર સુઈ ગયો. રઘુ નો લન્ડ રિયા ની ચૂત ની આસપાસ ઘસાવા લાગ્યો. બંને ના શરીર એક બીજા માં સમાઈ ગયા હતા. રઘુ ને રિયા ના શરીર નો એવો મુલાયમ એહસાસ થતો હતો...રિયા ના શરીર ની ગરમી, તેની ઉત્તેજના ની ઉર્જા...અને શરીર સાથે શરીર ને ઘસવા માં રઘુ ને બહુ જ મજા આવતી હતી. બંને ના શરીર એક બીજા માં એવા ઓતપ્રોત થઇ ગયા હતા જાણે આકાશ માં બે વાદળ અંદર અંદર સંભોગ કરતા ગર્જના કરતા હોય....

રિયા ફરી ઉભી થઇ...હવે રઘુ ને લાગ્યું કે હદ થઇ ગઈ...પણ રિયા નો ઈરાદો પામતા ચુપચાપ બેસી ગયો. પાસે પડેલો કોન્ડમ લઇ રિયા એ રઘુ ના લોડા પર ચડાવી દીધો.

રઘુ: “મેડમ........તમે આખરે મારા લોડા ને ગૂંગળાવી જ દીધો...લપેટી દીધો આખો...બિચારા ને”

રિયા હસતા હસતા બોલી “આ છે પછી હું સુરક્ષિત છું...બાકી તારો ભરોસો ના થાય...”

રઘુ એ ટળવળતા કહ્યું “હવે તો બ્રા ખોલો મેડમ....કેટલી રાહ જોવડાવશો...આવું થોડું હોય?”

રિયા મજા લેતા બોલી “તો મેં ક્યાં ના પાડી હતી તને? કહ્યું હતું કે જે કરવું હોય તે કર...તું ના કરે તેમાં હું શું કરું? ઉલટા ચોર કોતવાલ કો ડાટે....વાહ..!”

રઘુ: “હું જાતે ખોલી નાખત તો તમે કહેત કે ઉતાવળ ના કર....આ તો “ચિત્ ભી મેરી...પટ ભી મેરી” એવો હિસાબ છે તમારો મેડમ....મને તો ધોબી ના કુતરા જેવો કરી નાખ્યો...”

રિયા: “હવે કેટલી વાર લગાડવાનો ઈરાદો છે તારો? ૬ વાગી ગયા છે....અવિનાશ-અવની ગમે ત્યારે આવી ટપકશે....ચોદવું હોય તો ચોદી લે...”

રઘુ હવે બેકાબુ બની ગયો. એણે એક જ ઝાટકે રિયા ની બ્રા ખોલી નાખી અને અત્યંત સુંદર સ્તનો ને બ્રા ની કેદ માં થી આખરે આઝાદ કરી નાખ્યા. રઘુ નો શ્વાછોશ્વાસ થંભી ગયા....!!!! દસ વર્ષે આ સ્તનો ને ફરી જોવાનો મોકો મળ્યો....અદ્વિત્ય....અનોખા....અપરંપાર સૌન્દર્ય હતું રિયા ના સ્તનો માં....સુદ્રઢ આકાર...ગોરા દૂધ જેવો વર્ણ....ક્યાંય એક ડાઘ સરખો નહી....ક્યાંય સહેજ પણ લચેલા નહી....સ્તનો ઉપર શહેનશાહ ના તાજ જેવી શોભતી બે કાળી નીપલ......તેની આંખો રિયા ના ઉરોજો પર થી હટતી જ નહોતી. આવું રૂપ, આવી સુંદરતા, આવા સ્તનો ની માદકતા....એટલી આકર્ષક લાગતી હતી...રઘુ એ આજ સુધી જોયેલા સૌથી સુંદર સ્તન હતા....ઉંમર ની આ અવસ્થા માં પણ રિયા ના સ્તનો કાતિલ સૌન્દર્ય ધરાવતા હતા. રઘુ હજુ પણ એવી રીતે તાકી રહ્યો હતો...માનો...આ સ્તનો સિવાય તેને દુનિયા માં બીજી કોઈ પણ વસ્તુ ના અસ્તિત્વ નું જ્ઞાન જ ના હોય....આવા સ્તન ની એક ઝલક ની લાલસા માં તે દસ વર્ષ શું દસ જનમ પણ રાહ જોતો હોત તો પણ ખોટ માં ના રહેત.

વ્યગ્ર ઉત્તેજના ને રોકી....હળવે થી રઘુ એ રિયા ના ડાબા સ્તન ની આખેઆખી નીપલ પોતાના મોઢા માં લઇ ચૂસવા માંડ્યું. રિયા બહુ સારી રીતે જાણતી હતી કે ભગવાને આ બે સુંદર ફળ તેની છાતી પર ઉગાડયા છે....તેનો પ્રભાવ અને સુંદરતા ભલભલા ખેરખાઓ ને ભાન ભુલાવે તેવા હતા. રિયા પર નજર નાખનાર અત્યાર સુધી ના બધા જ પુરુષો....રિયા ના સ્તન ને ચૂમવા-ચાટવા દેવા ના બદલે પોતાની જાન ન્યોછાવર કરવા પણ તૈયાર થઇ જાય તેમ હતું....પણ આ તો રિયા ચાહે તેને જ મળી શકે તેવું સુખ હતું બાકી ના બધાએ તો આમ જ જોઈ જોઈ, તડપી તડપી ને ઠંડા નિશ્વાસ જ નાખવાના રહેતા. એજ કારણ હતું કે જેની જેની સામે રિયા એ પોતાના સ્તનો નું પ્રત્યક્ષ કે પરોક્ષ પ્રદર્શન કર્યું હતું...તે બધા રિયા ને આજીવન ભૂલી શકે તેમ નહોતા.....અવિનાશ પણ તેમાં થી બાકાત નહોતો.

રઘુ: “કેટલો તડપાવ્યો મને...?? એક કલાક પછી ખોલ્યા તમારા બોબલા...”

રઘુ જેમ એક એક કરી ને રિયા ના સ્તનો ને ચુસતો ગયો તેમ તેમ રિયા ના મોઢે થી સરતા સીસકારાઓ ની સંખ્યા પણ વધવા લાગી. રિયા ને પોતાના મસ્ત સ્તનો ને ચુસાવવામાં બહુજ મજા આવી રહી હતી. રઘુએ જ્યારે એક હાથ થી નરમ-નરમ પણ એકદમ સીધા-ટટ્ટાર....છાતી પર ના ટેકરા જેવા સ્તનો ને મસળવા નું શરુ કર્યું ત્યારે રિયા બોલી “હા રઘુ....જોર થી....મસળ એને...દબાવ...બહુ જ તડપે છે એ બંને દરરોજ....રોજ જાતેજ તેમને મરડી મરડી ને શાંત કરવા પડે છે...”

રઘુ હવે વધુ આવેશ થી મસળતા....સ્તન ના એક-એક ઈંચ નો ચૂમતા...નીપલ ની ચારે બાજુ પોતાની જીભ ગોળ ગોળ ફેરવવા લાગ્યો.

વરસાદ પોતાના પ્રચંડ આવેગ થી ઠંડી હવા ને રૂમ માં પ્રસરાવી કામુકતા માં વધારો કરી રહ્યો હતો. વાસના ની આગ માં બંને શેકાતા શેકાતા સંભોગ માં રત....એક બીજા ના શરીરો ને માણવા માટે એટલા વ્યગ્ર થઇ ગયા હતા કે એમને હવે કોઈ રોકે તો તેની ઉપર પ્રકૃતિ નો આક્રોશ ઉતરી આવે...વીજળી માનો વાદળો ની છાતી ફાડી ને આ બંને ને રોકવા વાળા પર ત્રાટકવા સજ્જ હોય તેવી ભાસતી હતી....

રઘુ એ નમી ને પોતાની હથેળીઓ વડે રિયા ની બન્ને જાંઘો ને અલગ કરવાનો પ્રયાસ કર્યો તો રિયા એ જાતે જ જાંઘો પહોળી કરી દીધી...જાણે તે પણ ઈચ્છતી હતી કે રઘુ તેની ચૂત ને સ્પર્શે..માલીશ કરે...

રઘુએ જેવી ગુલાબી રસીલી ચૂત ની પાંખડીઓ ને જોઈ...તેનાથી રહેવાયું નહી....તે ભૂખ્યા વરુ ની જેમ ઝપટ્યો અને ચૂત ના બંને હોઠો ને મોઢા માં લઇ ચૂસવા લાગ્યો. ચૂત ના ઝરતા રસ નું પાન કરવા લાગ્યો.

રિયા નું શરીર...વાસના ની આગ માં ધખવા લાગ્યું... તેના મુખે થી નીકળતી હળવી “આહ” હવે પોતાનો પ્રભાવ વધારવા લાગી. પોતાનું શરીર થોડું આગળ ની તરફ ઉંચકતા તેણે પોતાના હાથ રઘુ ના માથા માં પરોવી, રઘુ નું માથું પોતાની જાંઘો વચ્ચે પૂરેપૂરું દબાવી દીધું.

“આહ....આવી રીતે થતી હશે માલીશ...!! શું કરે છે તું રઘુ?”

“ચૂત ની માલીશ મોઢા થી ચાટી ને કરીશ તો વધુ સારી રીતે થશે...તમે કહો તો તેલ લગાવી ને ઘસી પણ આપું....” આમ કહી પુરા જોર થી તેણે પોતાની જીભ ચૂત ના કાણા માં ધકેલી જીભ-ચોદન શરુ કર્યું.

રિયા જાણે વાદળો પર સવાર થઇ સ્વર્ગલોક ની સફરે નીકળી હોય તેવા તેના ચહેરા ના ભાવ હતા. પાછલી રાત જે તરફડાટ માં વિતાવી હતી...તે સમગ્ર તડપ....રઘુ ના ચાટવા થી અને ચૂત ઘસવા થી...વિલીન થવા લાગી. ક્યાં એ રિયા જે અડધો કલાક પહેલા રઘુ ને તડપાવતી, તરફડાવતી....અને ક્યાં આ રિયા...નાગણ ની જેમ વળ ખાતી...કામવાસના ના આગોશ માં મદમસ્ત...પોતાની ચૂત ચુસાવતી...જીભ થી ચોદાવતી...અને તે પણ પોતાના દિયર-દેરાણી ના ઘર માં જ...અત્યારે રિયા જીવન ના સૌથી અનોખા એહસાસ ને મન ભરી ને માણી રહી હતી.

તેની સાડી નો પાલવ સ્તનો પર ઢાંકી ને...તે સાડી ના બારીક કપડાં માં થી પોતાની કડક નીપલ ને પકડી ને મસળી રહી હતી. તેના દાંત વડે સતત તે પોતાનો નીચલો હોઠ દબાવતી હતી. રિયા ને આવી અવસ્થા માં જોઈ રઘુ ને ઓર ચાનક ચડી. તેનો લન્ડ જોર જોર થી ફડફડાટ કરતો હતો. હવે વધારે વિલંબ કરવો બંને માટે અશક્ય હતો. રિયા એ રઘુ નો કોન્ડમ આચ્છાદિત લન્ડ ને...પોતાના આંગળીયો ની વચ્ચે પકડ્યો...અને પોતાની ચૂત ના મુખ પર મૂકી દીધો અને અંદર ઘુસાડવાનો પ્રયત્ન કરવા લાગી. રિયા ના હાથ ને પોતાના લન્ડ પર થી ધકેલી રઘુ હવે કામસુખ ના છેલ્લા પડાવ પર પહોચ્યા ના વિજયી આનંદ સાથે યોની-પ્રવેશ ની તૈયારી કરવા લાગ્યો. ૯ ઈંચ લાંબો...પોલાદી લન્ડ....કોન્ડમ ની અંદર...કોઈ જ્વાળામુખી જેમ લાવા ઓકતો હોય તેમ...વીર્ય નો રસ ઓકી રહ્યો હતો...

રઘુએ પોતાનો લોખંડી લોડો રિયા ના ચૂત ના દ્વાર પર ટેકવી એક ધક્કો માર્યો...તેનો અડધા થી વધારે લોડો એક જ ઝાટકે ચૂત માં અંદર ઘુસી ગયો. રિયા એ આપેલી ઓલીવ ઓઈલ ની બોટલ માં થી ખોબો ભરી ને તેલ લઇ રઘુ એ બાકી ના અડધા બહાર લોડા પર રેડી તેણે ચીકણો કર્યો અને ફરી એક ઝાટકો માર્યો. રિયા ની ચૂત ની માંસપેશીયો ને ચીરતો રઘુ નો આખેઆખો લન્ડ હવે ચૂત ની અંદર....કોઈ ખીલ્લા ની જેમ.... ઠોકાઈ ગયો.

રિયા ની લાલ ગુલાબી યોની માં રઘુ નો લન્ડ....ચૂત ના ગરમાટા ને...અને અંદર ના મખમલી મુલાયમ એહસાસ ને માણી રહ્યો હતો. રિયા ના ઉછળતા નિતંબો....રઘુ ના લોડા ને આખો ગળી જવા માં ચૂત ની મદદ કરતા હતા. આટલો લાંબો લોડો....અને તે આખો જ અંદર....રઘુ ના વૃષણો પર ટપકતો ચૂત નો નારી-રસ....અને તેની ચીકાશ.....રઘુ નું અત્યાર સુધી નું એક વાર અને રિયા નું ત્રીજી વાર નું સ્ખલન...કમર થી માંડી ને બંને સ્તનો અને તેની નીપલો પર હિંસક રીતે ફરતા રઘુ ના હાથ....વચ્ચે નીપલો ને બટકા ભરતું રઘુ નું મુખ....પોતાની ગાંડ મટકાવતા મટકાવતા ઉછળી ઉછળી ને રઘુ ના તીવ્ર ધક્કાઓ ને પોતાની ચૂત માં ઝીલતી રિયા.....બંને ના ધમણ ની જેમ ચાલતા શ્વાસ...ગજબ નું વાતાવરણ રચાયું હતું...

હાંફતા રઘુ ની રફતાર થોડી ધીમી પડી...

“કેમ....!! બહુ ફાંકા મારતો હતો ને...!! શું થયું....છૂટી તો નથી ગયું ને અંદર....સાલા બાયલા...” રિયા એ જાણી જોઈ ને રઘુ ને ઉશ્કેરવા આ બધું કહ્યું...

રિયા જે ઈચ્છતી હતી તે જ થયું...એક પુરુષ જ્યારે સંભોગ કરતો હોય ત્યારે તેનો અહંકાર શિખર પર હોય છે...ત્યારે જો કોઈ તેને છંછેડે તો બસ થઇ જ રહ્યું....

રઘુ એ રિયા ના બંને પગ પોતાના ખભા પર મૂકી દીધા...રિયા ની ચૂત હવે વધુ ઉભરી ને સામે આવી ગઈ. રઘુ એ ફરી એક જોરદાર ઝાટકો માર્યો...

એક ચિત્કાર પાડી....સીસકારા નાખતી રિયા બોલી.... “હાય રે રઘલા....ફાડી નાખ મારી ચૂત....હવે તો મારા થી પણ સહન નથી થતું....થોડું જોર લગાવ....ઠોક બરાબર....હજી અંદર નાખ....જોર થી ધક્કા માર સાલા....તારો લોડા એ મને બહુ તડપાવી આજે તો.....”

રઘુ સ્વગતે બોલ્યો “તડપાવી તો તે મને આજે.....” પણ મૌન રહેવાનું જ ઉચિત સમજી તેણે કામ ચાલુ રાખ્યું.

રિયા ના મોઢે આવી કામુક, વાસના ભરી વાતો સાંભળી રઘુ નો લન્ડ હવે અવિરત ગતિ એ અંદર-બહાર થવા લાગ્યો...પુરા વેગ થી...ઠપ...ઠપ....ઠપા ઠપ.....ના અવાજો કરતો.....રિયા ની ચૂત ને ચોદવા લાગ્યો.

આજ નો આ અનોખો સંભોગ....બંને વચ્ચે ના કોઈ ઘમાસાણ યુધ્ધ ની જેમ ચાલી રહ્યો હતો. અત્યાર સુધી રઘુએ બધું રિયા ના અધિકાર માં રહી ને જ બધું કર્યું હતું. પણ હવે એવું લાગતું હતું કે રિયા પોતાની જાત ને રઘુ ને ધીરે ધીરે સમર્પિત કરી પોતાની ચૂત ચોદાવી રહી હતી.

“આહ...આહ...ઈશશશ....હાહ્હ....જોર થી...હજુ જોર થી....” કહેતા રિયા ની ચૂત રસ ની નદી વહાવતા ફરી એક વાર સ્ખલિત થઇ ગઈ...અને સાથે જ બીજા ૪-૫ ધક્કા મારી...રઘુ પણ રિયા ની અંદર જ સ્ખલિત થઇ ગયો....અને કોઈ નિર્જીવ લાશ ની જેમ રિયા પર પડ્યો....અને કેટલાક સમય સુધી એમ જ પડ્યો રહ્યો...બન્નેવે ચરમ-આનંદ નો સંતોષ પ્રાપ્ત કર્યો...

રાત ના સાડા-આઠ થયા હતા. વરસાદ હજી પણ પુરજોર વરસી રહ્યો હતો. વીજળી ના કડાકા-ભડાકા આવનારી આખી રાત માં વરસવાની જાહેરાત કરી રહ્યા હતા.

હિંચકા ઉપર નાના બાળક ની જેમ નિશ્ચિંત થઇ સુતેલા રિયાભાભી ના શરીર પર ની ક્રીમ સાડી વરસાદ ની છાલકો થી ખાસ્સી ભીની થઇ ગઈ હતી. પવન ની લહેરખીઓ તેમના પાલવ ને આમ-તેમ ઉડાડી રહી હતી. ઉડતી ઝુલ્ફો થી લિપ્ત ચહેરો કોઈ અપ્સરા સમાન દીસતો હતો. ઈશ્વર સર્જિત એક અનોખા સૌન્દર્ય ના નમુના સમાન આ વ્યક્તિત્વ ઠંડી હવા ના આગોશ માં સુતેલું હતું.

કયાંક જોરદાર વીજળી ત્રાટકી...અને તેની કંપાવી નાખનારી ત્રાડ થી રિયા ભાભી ની આંખો ખુલી ગઈ. હિંચકા પર આડું પડેલું શરીર ઊંચકવા માં પણ જાણે શ્રમ પડતો હતો. તે મહાપ્રયત્ને બેઠા થયા અને પોતાના લમણા પર આંગળી દબાવી જાણે કઈ માપી રહ્યા હતા...

આશ્ચર્ય સભર નજરે તે ચારે બાજુ ના માહોલ ને નિહાળવા લાગ્યા. શું બની ગયું તે વિષે જાણે તાગ કાઢી રહ્યા હતા. પોતે અહી હિંચકા પર કેવી રીતે આવી ગયા તે તેમને સમજાતું નહોતું. એ તો રઘુ સાથે રૂમ માં.....!!!!